Bir Daha Doğurursam

İlk hamile kaldığımda inanılmaz heyecanlıydım. Daha önce üzerine çok yazdım. İlk hamileliğimi öğrendiğimde 4 haftalık hamileydim ve duyurmadığımız bir TV kanalları kalmıştı. Evneleli henüz 3 ay olmuştu üstelik.Evlat sahibi olmayı herşeyden çok istiyordum yıllarca flört ettiğimiz süre boyunca Güray'a sürekli bir evlat sahibi olmanın o sürecinin harikalığından hayattaki yegane amacımın evlat sahibi olmasından bahsedip durdum ee tabii sonuç adamın gözü korktu ve 7 yıl flört ettikten sonra evlendik. Hamile kalmak kolay mı canım ne korunması dedik ve bingo ilk aydan hamileydim. Sanırım yıllar  boyu sarf niyet arzusuyla istediğim birşey bana gelmişti.

Sonra ne oldu nasıl oldu üzerine yazdığım eski yazılar çok, hatırlamak da istemiyorum. Özetle 8. haftada kalp atışlarını duymayı hayal ettiğimiz zamanda bebeğimizi kaybettik. Hayatımın dönüm noktalarından biri oldu. Herşeyi sorgulamaya başladığım bir dönemdi. Allah hiç kimseyi düşmanımı bile evlat acısıyla ama doğmuş ama doğmamış sınamasın. O acıyı ve o acının öğretilerini yaşatmasın.

Neyse geçelim o karanlık günleri... Düşük olayından çok kısa bir süre sonra Arenciğime hamile kaldım. Süpriz bir şekilde öğrendim.Hamile kalmamın en az 6 ay süreceğini söylüyordu bilim dünyası oysa ben 2 ay sonra tekrardan hamileydim. Biz sevinçten havalar uçarken tıp dünyası havalandığımız yerden tutup çekti bizi. Çok kısa bir süre önce düşük yapmıştım ve hemen arkasından hamile kaldığım ve düşük hikayem olduğu için riskli gebelik kategorisindeydim. Doktorum riskli gebelik uzmanıydı  bir yanı çok rahat bir yani çok titiz birisidir Cem Batukan. Gözüm kapalı tavsiye edebileceğim riskli gebelik uzmanlarındandır. Perinatoloji alanında önemli bir yere sahip. Örneğin Cem beye gidiyorsanız alanında en meşhur olan ve elbetteki işinde çok çok iyi olan Atıl Kurtoğluna gitmenize gerek kalmaz. Onun yapabileceği tüm test ve taramaları Cem bey yapabilir ve doğru kararı verebilir. Ve kendisi bilmiyorsa emin değilse kendisinden daha iyi birine yönlendirebilecek kadar da kendine güven egolarını işinden önce tutmayan biridir ki bunu her doktorda görmek mümkün değil.

Tekrardan içimde bir bebek vardı ama sadece o mu? Korku ve endişe de içimde büyüyordu. Dahası çok zor bir hamilelik geçiriyordum. Bir yandan çalışıyordum bir yandan da korkunç mide bulantısı ve bu bulantıyı takip eden kusmalar, baş dönmeleri ve halsizlik yaşıyordum. Günde 4-5 kereden az öğürürsem bugün az öğürdüm diye seviniyordum. Hamileliğimin çok başında yine bir kanamayla Areni kaybetme korkusu yaşadık. Tam herşey rayında gitmeye başlamıştı ki bu seferde erken yapılan gebelik diabet testi sonucu yüksek çıktı ve risklerime yeni bir tanesi daha eklendi.

Kısacası şu hamileliği masal tadında geçen masal gibi olmasa da rahat geçen hamilelerden biri olamadım. Dolayısıyla aklıma olan yapmak istediğim özendiğim herşeyi bir kenara bıraktım. Tek dileğim vardı bebeğimi en güvenli ve sağlıklı bir biçimde içimde büyütmek. Vakti zamanı geldiğinde yine en güvenli ve en doğal yol ile doğurmak. Gözüm başka hiçbir şey görmüyordu. Bu arada tüm bu fiziksel anlamda yaşadıklarıma ek olarak canım sevgilim kendi hamileymiş gibi davranıyordu ve üzerime fazlasıyla düşüp titizleniyordu. Hani imkan olsa Areni kendine transfer ettirir kendisi taşırdı. Yarım bardak kola içtiğim bir gün evde yastıklar havada falan uçuşmuştu. 5 adım fazladan yürüdüğüm günler veya araba kullandığım günler neler yaşadığımı anlatmama gerek yok sanırım. Kendisinin "control freak" olduğunu tahmin etmek zor olmasa gerek :) Ama hakkını yemiyeyim çok iyi bir baba ve çok iyi bir yol arkadaşı bu anlamda. Her kontrole mutlaka gelmiştir. En az benim kadar araştırıp her anlamda yanımda olmaya çalışmıştır....

Peki ben neler yapmak istiyordum ve yapamadım. Bir daha hamile olursam nasıl bir süreç yaşamak isterim neler yapmak isterim. Ki ortada ne hamilelik fikri ne de planı yok ve fakat hani bir daha doğurursam ve bunları yaparsam Aren'e haksızlık edeceğimi düşünüp üzülüyorum. Tamam biliyorum pek aklı selim biri değilim :)


Hamilelik Müjdesi

Evet sevgilim sakin ol hamileyim :)

Ooo bin tane senaryom vardı. İlk hamileliğimde şüpheleniyordum zaten, beraber tatildeydik ay hadi gidelim kan ttesti yaptıralım dedik zaten aynı anda telefonda öğrenmiş olduk. Aren'e hamile kaldığımı öğrendiğimde ise Güray doktora bile gideceğimi bilmiyordu. Doktora gittim, Cem bey sanırım şu gördüğümüz nokta senin bebeğin dedi git bir kan ver dedi. Kan verip Güray'ı aradım ben hamileyim galiba dedim. O da ne nasıl yani nerden çıktı nerdesin ki dedi :) Doktora geldim ben dedim. Sonra Öğlen mail ile gebelik testinin sonucunun aldım. Telefon ile aradım hamileymişim hemen mailine bak dedim :)

Oysa ben süprizle bildirecektim bunu. Mesela akşam yemeğe bir servis daha koymak. Güray hayırdır kim davetli deyince veya işte ne derse misafirimiz 9 ay sonra gelecek falan diyecektim. Veya geçen gün yazdığım Yetişkinlere Süpriz Yumurta gibi birşeyler hazırlayacaktım. Ama sanırım kocaya hamilelik müjdesi vermek zor. Ee bu bebeği birlikte yapıyoruz ve konuşuyoruz zaten korunmuyoruz hemfikiriz falan diye zaten bir şekilde çok da süpriz olmuyor. Regly olmadım vb konuşmalarda geçiyor zor yani süpriz kısmı.

Ama bir daha hamile olursam müjdemi isterim tadında süpriz yapmak istiyorum. Bu süprizi aileye eşe dosta da güzel bir şekilde duyurmak istiyorum. Bakalım kısmet :)

Böyle fotolar için koca kişisini de ikna etmek var tabii. Hoş benim kocam  düğün fotoları için kalpli gözlük takmış insan kırmaz beni :)

Fotoğraflarla Hamilelik Sürecini Yaşamak

Ahh ahh içimde uktedir arkadaş o kadar az hamile fotoğrafım varki ve bir tanesi bile iyi bir fotoğraf değil. Oysa ben ay ay göbeğimi çekecektim sonra göbeğim yerinde dursa bile kucağımda bebeğimle fotoğrafım olacaktı. Kocam profesyonel anlamda foto çektiği halde ve ben rica ettiğim halde amannn kim ne yapsın senin göbeğinin fotosunu dedi ee kimse birşey yapmasın ben anı olsun istiyorum dedim bakarız dedi. Gel çekeyim dediği zamanlarda nedense pijamalı ve uykudan az önce haliydi yok kalsın dedim. Kimbilir belki bir daha doğurmayacağım ve hiçbir zaman böyle fotoğraflarım olmayacak :(

Ama ama çok güzel değil mi :)

Bu fotoğrafa bayıldım :)

Şöyle artistlik fotolarım olsaydı fena mı olurdu hımmm fena mıııı

Parti Parti Parti Zamanı

Aslında böyle bizim kültürümüzde olmayan ve hiç de bağdaşmayan kutlama ve benzerlerini sevmem. Mesela Baby Shower bana inanılmaz saçma geliyor ve yapan herkesten özür dileyerek fikrimi belirtmek istiyorum ki bana görgü kurallarının çok ötesinde geliyor listeler yapıp hadi bakalım bunları getirin demek. Bizim kültürümüzde doğan bebeğe ziyarete gidilir hediyelerde bebeği görüp verilir. Uzun uzun anlatmayayım şimdi yurtdışındaki yaşama biçimi için çok uygun baby shower ama bizim için olduğunu sanmıyorum. Yine de çok katı değilim kutlamasını yapana giderim hediyemi de götürürüm ama hastaneye de eve de ziyarete giderim arkadaş :)

Herşeyi parti haline dönüştüren şu Avrupalı ve Amerikalılar sanırım eğlenecek yer arıyorlar. Aslında bence biraraya gelmek için bahane yaratmaya çalışıyorlar. Sosyalojik analizimi de yaparım işte böyle. Neyse Boy or  a Girl Party Kız mı Erkek mi partisi bakın bunu çok sevdim. Toplaşmak için eğlenmek için yiyip içmek ve güzelleşmek için iyi bir bahane. Hem herkes cinsiyeti merak etmez mi? İşte merak edenlerle paylaşmak için harika bir fırsat. Gördüğüm parti fotoğrafları beni  gülümsetti ve hoşuma gitti.

Ya her ikisi ise ne kadar keyifli olur öyle değil mi?

Ve bir de doğurduktan sonra yapılabilecekler var. Zor bir doğum sonrası yapmak istediklerimin hepsini rafa kaldırmıştım ve hiçbirini yapmak için fırsatım ve gönlüm olmadı. En basitinden 24 saatlik normal doğum süresinde çok istediğim ve Ayça Oğuş ile anlaştığım halde bebeğimin doğum fotoğraflarını çekemedik.

Ama bunların hepsi hamileliğin ve doğum sonrasının cicili bicili kısımları bunlar olmasa da hamilelik tüm zorluklarına rağmen ve evlat sahibi olmak muhteşem bir serüven!