Yasama Yürütme Yargı...

4N 1K Ne,Niye,Neden,Nerede, Kim

Hayır bu bir Hukuk yazısı değil :) (Sadece en uygun başlığın bu olacağını düşündüm)

34 yaşındayım hayat sana ne öğretti derseniz çok şey öğretti örneğin duygunun her türlüsünün çok kıymetli olduğunu ve boşa harcanmaması gerektiğini öğretti. Acımak, iyi niyet göstermek, sevmek, kabullenmek, affetmek, bağışlamak, aşk aklınıza gelecek insana ait her türlü duygunun yerinde kullanılması gerektiğini boşa harcanmaması gerektiğini.

Yaklaşık olarak 15 senedir iş hayatı içersindeyim iş hayatı sana neler kattı derseniz yine çok şey derim ama en önemlisi bana sorgulamayı öğretti. Bence bu çok önemli bir özellik aile içinde ve okulda kazanılmaya başlanmalı. Aile içersinde sorgulama bana öğretilmeye çalışıldı. Klasik bir amerikan kültürünü temel almış bir kolejde okudum sorgulama soru sorma bize pek öğretilmedi belki öğretildi de ben kavrayamadım ama bizimkisi çok temel bir öğrenme biçimiydi. Öğren- geç modeli diyebilirim.

Ne zamanki iş hayatına başladım ve yıllar geçti öğrendim ki yaptığın işi yaptırdığın işi dahası önüne gelen herşeyi önce sorgulamalısın. Sorular sormalısın ve sonra aksiyona geçmelisin.Bu biri hakkında karar verirken de geçerli İş hayatım içersinde çok fazla seminere ve eğitime katıldım; belki de en güzel şanslarımdan biri sürekli yabancı insanlarla çalışmak böylece farklı kültürleri ve düşünme, çalışma biçimlerini öğrenmek oldu. Gördüm ki Türkler verilen işe hemen başlıyorlar yabancılar ise önce düşünüp plan yapıp vaktin çoğunu planmala ve atılacak adımları hesaplamayla geçirip sonra harekete geçiyorlar. Yani sorguluyorlar sorular soruyorlar ve soruların cevapları aslında onları sonuca götürüyor.Bu sizi tanımak için de uyguladıkları bir yöntem. Sizinle ilgili herhangi bir karar alacaklarsa o kararı almak için son derece güçlü donelere sahip olmaya çalışıyorlar. Nedense bizim kültürümüzde soru sormak sorgulamak ayıp kabul ediliyor. İnsanlar bunu çoğu zaman kişisel saldırı olarak bile algılayabiliyorlar.

İnsanların birbiriyle samimi olan insanların bile çoğu zaman açık iletişim kurmakta sıkıntı çektiğini gözlemliyorum. Sıkıntı bir kenara çoğunlukla soru sormadan sorgulamadan yargıya varmaya çok meraklıyız. Ve bunun sebebini anlamakta gerçekten güçlük çekiyorum. Cebimde böyle bir öğreti varken bir insanla ilgili yargıya varmak benim için son derece zor oluyor. Sorgulama ise herkesin kaldırabileceği şey olmuyor. Soru sorduğunuzda alınganlık, kırılganlık, kulis ve benzerleri oluşabilir. Ama ben yine de şahsen yargıya varmadan ve bu yargıyı diğer insanlarla paylaşmadan önce oturup düşünmeyi hatta emin olmayı tercih ediyorum. Oysaki gördüğüm ve zaman zaman illa bana yapılması gerekmiyor başkasına yapıldığında da üzüldüğüm nokta insanların birbirini çok kolay yargılaması üstelik hiç sorgulamadan. En basit soru olan NEDEN? diye bile sormadan.....

Konuyu bir yere bağlamamı isterseniz, bu yazının bir altmetni var mı diye merak ederseniz. Hayır bir alt metni yok. Bir yere bağlamam gerekiyorsa evet anneler ve kadınlar bunu daha çok yapıyor :)