Muhteşem Yüzyılı izlemeyen varsa bile konusunu az çok biliyordur. Ben dizide şunu görüyorum, bir hayat gerçeğini daha doğruluyor tarih!
Duygularını yönetemeyen kadın ki bu Mahidevran oluyor,sonunda mutlaka kaybeden oluyor. Çünkü duyguları artık onu yönetmeye başlıyor insanın duyguların esiri olması çok çok feci bir durum. Ve herkes o kadına acımaya başlıyor kocası, sevgilisi hariç. Kocası ise nefret etme boyutuna geliyor o kadından inanamıyor. Başka kadınlar bu hale aşktandır dese de açıklamalar bulsada ki hiç kimse duyguların esiri olmuş bir insana malesef saygıyla bakmıyor. Herkes üzülüyor ve o insanı son derece aciz görüyor, henüz böylesi bir kadına saygı duyanı görmedim.
Bu durumu kendimden de o kadar iyi bilirim ki. Güray'a deli gibi aşıktım ve ben değil duygularım beni yönetiyordu. İçime resmen bir mahidevran kaçmıştı ve evet ailem olmak üzere kimse bana saygı duymuyordu. Kimse naif yaklaşmadı. kimse kız aşık kimyası değişmiş ondan bundan demedi bana. Herkes üstüme geldi benim. Acıdılarda bunu biliyorum. Peki ya Güray işte Güray benden nefret ediyordu o dönem. Ne aşkımın yüceliği ilgilendiriyordu onu ne de aşktan ne hale geldiğim. Tıpkı Süleman:) gibi o da nasıl bu hale geldiğime anlam veremiyordu ve zerre kadar da acımıyordu bana.
Gelelim Hürrem Sultana. Öyle ya da böyle kadın duygularının esiri değil akıllı çünkü akıllı duygularını yönetmeyi becerebiliyor. Esiri olmamış duygularının işte buna şapka çıkaracaksın arkadaş. Kadın entrikacı falan değil düpedüz akıllı. Süleman'a yavaştan aşık oluyor, kıskançlık yok mu var, delirmek yok mu var ama bu duygulara teslim olmak yok işte. Kadını yöneten kıskançlığı değil aklı aklı.
Gelelim bana, bu dönemden sonra ben içimdeki Mahidevranı öldürdüm ve Hürrem'i uyandırdım. Duygularımın esiri olmayı bıraktım ve onları yönetmeye başladım. Tabii ki bu akşamdan sabaha olmadı bir süre aldı. Söylemiştim öyle değil mi, gürayla 7 sene flört ettiğimizi :) Elbette 7 sene birfiil flört edemedik sayısını bilmediğim kadar ayrılmışızdır 2-3 ay hiç birbirimizi görmediğimiz ve hatta dibe vurduğumuz bir dönem tamamen herşeyi insani ilişkilerimizi bile sonlandırmayı düşünmüşüzdür. Ama bakınız şimdi kendisi pek bir aşık koca :). Ben ne zaman ki duygularımı yönetmeyi becerdim hayatım, hayatımız tadından yenmez bir hal aldı. Bu iş yazıldığı gibi kolay olmadı tabii ama verdiğim çabaya, emeğe herşeyden önce kendi adıma değdi. Evet bizim ilişkimizde ratingleri sallardı dizi olsaydı :)
Diyeceğim o ki, bir insanın kendisine yapabileceği en güzel yatırım duygularını kontrol etmesini öğrenmek. Bu sadece aşk için geçerli değil elbet hayatın geneli için geçerli. Aynı şeyi iş hayatımda da yaşadım ve bugün ki refahıma, başarıma eriştim. İsteyene seve seve bu konuda koçluk verebilirim :)
Ama şunu da belirteyim arada sırada içimdeki Mahidevran'ımı da uyandırabilirim hiç belli olmaz yani :) biliyorsunuz arada ölülerin ruhu terkettikleri vücudu ziyaret edebiliyor ;)
Tüten ben
MahiHürrem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder