25.01.2011

İstanbul İstanbul dedim de sana geldim...

Ayağımın tozuyla yazıyorum. Nihayet İstanbul'dayım ve hatta işteyim.

3 Günlük Mardin programı beni fazlasıyla yordu. Ülkemizin harika bir coğrafyası olduğuna inanıyorum. Çok fazla yer gördüğümü söyleyemem ama Türkiye gibisini görmedim gerçekten. Muhteşem zenginliklerimiz var. Dahası paha biçilmez tüm milletleri kıskandıracak bir medeniyetler atlasındayız biz.

Ama ben ülkemizin çoğu yerinde olduğu üzere Mardin'de de üzüldüm. gittiğim yerlere beğenmedim derdim eskiden sonra Mardin gezisinde doğru cümleyi buldum ben gittiğim yerlerde çok üzülüyorum dolayısıyla da beğenmedim diyorum. Ben o Mardin'in anlatılan ve muhteşem tarihinin ruhunu hissedemedim. Şu restorasyon çalışmaları yok mu beni benden alıyor. Bence biz bu işi beceremiyoruz kaldı ki restorasyon yapılan her yer ruhunu fazlasıyla kaybediyor bence.

Allahınızı severseniz eski, tarihi bir yapıya girdiğinizde duvarına asılmış ısıtıcıyı görürseniz nasıl o ruhu yakalayabilirsiniz? Yakalayan varsa bravo vallahi. Veya elektrik kabloları çekilmiş bir mağara size ne hissettirir? Bana hiçbirşey hissettirmiyor malesef!

Hele eski yapılar ve yeni yapılar birbiri içine girince yani bir yanda eski, tarihi bir bina yanında dikilmiş biçimsiz bir ev nasıl o şehiri güzel bulabilir ki bir insan. Ben bulamıyorum üzgünüm gerçekten.

Mardin ben de müthiş üzüntü ve hayal kırıklığı yarattı. Beklentim çok yüksekti belki de bilemiyorum. Ama siz bana aldırmayın gidin ve görün.

Mardin'in etimolojik anlamı deli yılan demekmiş. Şu meşhur Şahmaran hikayesi de oradan geliyormuş. Mardin'de delice yapılacak tek şey yemek yemek. Harika bir mutfakları var ama onu da tek bir yerde yakalayabilirsiniz Cercis Restaurant. Tek bir caddesi var 1. cadde ve hayat orada geçiyor.

İstanbul'a öyle bir yorgunlukla indim ki size anlatamam. Ama havaalanından çıkar çıkmaz yüzümü yalayan o soğuk hava için şükrettim. Şükran doluyum ki İstanbuldayım.

İstanbul dışında özlediğim biri daha var. Özlemle bekliyorum akşam olsun da kalbinin üzerine başımı koyayım kalbinin atışını duyayım ve işte huzur bu diyeyim.

Tüten ben
İstanbul

Hiç yorum yok: