Peki konu nedir, nereden çıktı. Pek sevgili arkadaşım Devletşah twitter'da aşağıdaki videoyu şu tweeti ile paylaştı: "İnsan kendisine çok acımasız, seyrederken neden ağladım bilemeyeceğim" videoyu seyrederken ben de ağladım, hem de tahminimden daha çok (tabii bunun benim ağlak olmam, pek normal olmamamla da alakası olabilir).
En çok kendimize acımasız davranıyoruz hele de anneysek.
Ben anne olduktan sonra dünyaya anne gözüyle bakmaya, her konuyu bir şekilde anneliğe bağlamaya başladım; bu kendiliğinden olan birşey oldu. Biliyorum ki bir çok anne olan kadın da böyle. İşte video'yu izledikten sonra, aklıma bu fikir geldi. Hatta sevgili Çiğdem, Devletşah'ın tweetin'in üzerine ben de ağladım yazdığında; ben de her ikisine cevap yazmıştım: "Ben de ağlayarak izledim, gerçekten de en çok kendimize karşı acımasızız; hele de anneysek, benim anneliğimi size sorsak bambaşka resmedersiniz, bana sorsanız belki bir canavar çizerim" diye.
Sonrada gönüllü olan annelere ve onların yakın arkadaşlarına bazı sorular göndererek bu konuyu blogumda ufak bir yazı dizisi haline getirmeye karar verdim. Bunu twitterda yazdığımda, katılmak isteyenlerin sayısı tahminimden çok oldu. Mailler gelip gittikçe ben daha da heyecanlandım. Bazen düşünmüyor değilim; blog ve hayatım fazlasıyla östrojen mi dolu diye ama sonra bunu reddetmenin alemi yok diyorum kendime :)
Ben oldukça keyif aldım, daha dün gönderdiğim sorulara hemen cevap verenler olunca da bekletmeden ilkini bugün yayınlamaya karar verdim. Belirtmek isterim ki anneler arkadaşlarının ne cevap verdiklerini bilmiyorlar, bu yazı sayesinde öğrenecekler. Bu da işin süprizli tarafı bana kalırsa...
İlk cevap veren sevgili Leyla ve onun yakın arkadaşı Selin oldu. Leyla ve Selin'i daha yakından tanımak, twitter'da takip etmek isterseniz: Selin'i twitterda (@karekok_s) olarak Leyla'yı da (@AlkanLeyla) olarak bulabilirsiniz.
Önce sizleri Leyla ile başbaşa bırakıyorum;
Leyla ve kızı Beril |
Leyla, öncelikle bu yazı dizisine katıldığın için çok teşekkür ederim. Seni kısaca tanıyabilir miyiz?
26 yaşındayım, İstanbulda yaşıyorum, çalışıyorum. 34 aylık bir kızım var.
Hamileliğimin de 5. ayındayım. 2. kızımız yolda.
İlk kızıma hamileyken forumda tanıştığım sonrada kopamadığımız 11 kişilik Haziran anaları :) grubumuz var. Gmail grubumuzdan her gün birbirimize en az 300 mail atmazsak rahat edemediğimiz, 7-8 kişi ayda en az bir kez toplaşmazsak deli gibi özlediğim arkadaşlarım var. Selin de bunlardan biri.
Kendini nasıl bir anne olarak görüyorsun?
Kendimi geliştirmek için çaba harcasam da çoğu zaman yetersiz görüyorum.
1 hafta once yaşadığımız bir krizdeki davranışlarımı 1 hafta sonra yanlış bulup keşke şöyle yapsaydım derken buluyorum. Genel olarak rahat olmaya çalışan bir anneyim. Bir arkadaşıyla kavga etsin düşsün kalksın minimum müdahele ederim. Kızımın istekleri düşünceleri önceliklidir benim için. (Makul isteklerde tabi)
Sence annelikte en kuvvetli yanların neler?
Bazı kriz anlarındaki sakinliğim ve sabrım
Peki ya en zayıf yanların?
İş temposundan yeterince vakit ayıramadığımı, kaliteli geçirdiğimiz zamanın yetersiz olduğunu düşünüyorum.
Anneliğinde kendini en çok ne ile suçlarsın veya en çok ne yaptığında vicdan azabı çekersin?
Kızım 1 yaşındayken eşimle 3 günlüğüne kısa denilemez bir mesafede bir yere kendi aracımızla tatile gitmiştik, henüz emziriyordum .Kızımdan ilk ayrılışımdı ve bir daha onu hiç göremiyecekmişim gibi gelmişti. Zaten tatilimin 2. günü onca yolu geri dönmüştük.
Hala onsuz yaptığımız planlarda içim tam anlamıyla rahat etmez
Annelinde kendini en çok hangi yönünle takdir edersin. Arada bir içinden, ne yapınca, vay be ben de iyi beceriyorum bu işi dersin?
Anneliğine dair eklemek istediğin neler var?
Her anne kendi çocucuğunun bilir kişisidir. Benden iyi çocuğumu kimse tanıyamaz
Yeterli bir anneyim diye bir iddam yok. Ama çocuğum için en iyisini ben bilirim.
Peki ya son sözlerin :)
Katılma fırsatından dolayı teşekkür ederim. Sonuçları bende merak içinde bekliyorum.
Leyla anneliğini böyle görüyor; yakın arkadaşı Selin Leyla'nın anneliği konusunda neler söyledi bakalım.
Leyla&Selin |
Selin bu yazı dizine katıldığın için sana da çok teşekkür ederim. Ben seni tanıyorum ama tanımayanlar için senin de kendini tanıtmanı isterim ve Leyla'yla olan arkadaşlığını bize anlatır mısın ?
Leyla ile 2010 da hamileyken ayrıntılı usg ile ilgili araştırma yaparken kadınlar klübü sitesinin "2010 Haziran Anneleri Grubu"nda tanıştım.. işte ordan buralara geldik, en yakın arkadaş olduk ... :))) Hemen hemen herşeyimizi paylaşırız aramızda neredeyse özel gizli diye birşey yok sayılır..Hergün mailleşiriz mutlaka.
SenceLeyla nasıl bir anne sence?
Leyla genç ve çıtır bir anne.. ve de hırslı bir anne.. Kendini unutmadan annelik yaptığı için takdir ettiğim bir anne...
Sence Leyla'nın annelikteki en kuvvetli yanları neler?
Sakinlik ve sabır...
Peki ya Leyla'nın annelikteki en zayıf yanları?
Uykusuzluk Leyla için dayanılması zor bir durum; ama bu annelikte zayıf bir yan değil aslında. Zayıf yan deyince aklıma bişi gelmedi gerçekten...
Sence Leyla en çok ne yaptığında vicdan azabı çekiyor veya kendini suçluyor?
Leyla sakin bir anne ve de sabırlı.. İşe gitmesi dışında vicdan yaptığı birşey yok bence...
En çok hangi yönüyle kendini takdir ediyor ?
Leyla'nın anneliğine dair eklemek istediklerin var mı?
Peki ya son sözlerin ne olacak....
Selin&Ege, Leyla&Beril |
Leyla da Selin de çalışan anne bu anlamda da birbirlerini çok iyi anladıklarını düşünüyorum; Leyla çalışan bir anne olarak haklı bir tedirginlik yaşıyor, Beri'le kaliteli vakit geçirmek anlamında, Selin de Leyla'nın bu tedirginliğinin, vicdanının farkında ki, Leyla'nın vicdan yaptığı tek noktanın bu olduğunu düşünüyor.
Selin uykusuzluğun Leyla için zor olduğunu düşünürken, Leyla buna hiç değinmemiş :)... 2. hamileliğini yaşayan Leylaya en güzel dua; uykusu bol, sağlıklı&sıhatli bir bebek dilemek olur sanırım.
İşte böyle....
Umarım siz de benim gibi keyifle okursunuz bu yazı dizisini. Katılmak isterseniz; tutencc@gmail.com adresine mail gönderebilirsiniz.
5 yorum:
Video beni de ağlattı..Yazıyı okudum ama video ve "your are more beautiful than you think" den başka birşey hatırlamıyorum desem:)
Elinize sağlık:)
Tuğba beğenmene sevindim; çok teşekkür ederim. Ehh aklında sadece onların kalması çok doğal ve you are more beautiful than you think diyorum ben de sana ;)
Selinin kısmını okurken yüzümde kocaman bir gülümseme olduğunu farkettim
Çıtırda demiş zaten daha keyifle okudum:)
Selin gerçekten tanıyormuş beni.
Uykusuzlukla ilgili kısma gelince inanın yazmıştım ama sildim sonra.
kızım 2 yaşına kadar geceleri 15-20 kez uyanırdı(abartısız)
Normal bir uykusuzluk ve uykuya düşkünlük değildi benimki, bildiğin uyuyamıyordum .
Neyseki geçti gitti. O zamanları çok unutmadan 2. yi yapmakta fayda gördüm :)
Bende tekrar teşekkür ediyorum.
işte budur... seviyorum sizi :)))
Cok guzel bir yazi... hepinizi ayri ayri opuyorrum... can arkadaslarim ;)
Yorum Gönder