Gözlem Kulesi

Benden bir bütün yazı çıkamayacak; eserini yaratamayan sanatçılar gibiyim şuan :) olmuyor olmuyor olmuyor :) Biraz yazıyorum sonra bırakıyorum, sonra siliyorum,sonra bir daha yazıyorum, yazdıklarımı beğenmiyorum; kahretsin ki kağıdı top yapıp fırlatarak yakaladığın rahatlama hissini delete tuşu yaşatmıyor insana.... 

Ben de kısa kısa yazayım çektiğim yazamama sancısından kurtulayım dedim.

Herşeyi doğal ve normal bulduğunda annelik de doğru orantılı kolay hale geliyor; son zamanlarda bunu gözlemledim sıkça. Çocuk hasta mı oldu doğal bulacaksın, çocuk 2-3-4 artık hangi yaşta olursa olsun kriz mi geçiriyor, normal bulacaksın. Sabahın köründe kalkıyor gecenin köründe uyumuyor mu, doğal &normal bulacaksın. İşte o zaman anne olma hali kısacası annelik omuzlarındaki yükü bir parça da olsa azaltıyor. Tabii ki marifet olan bu normal ve doğal bulma hali. Ama en azından bunu çocuğun her ne sebeble ağlarken yapabiliyorsan işte o zaman ortamın süt lüman hale gelmesi de kısa sürüyor. 



Anne olan herkesin derdi aynı sadece yöntemi farklı; çocuğun ateşi 37.2 olunca ilaç veren annenin de 39.8'ken ılk duşa sokup ilaç vermeden ateşin düşmesini bekleyen anenin de, her ikisin de derdi çocuğunun sağlığı. Çocuğuna çikolata yediren annenin de tatlıdan uzak tutan annenin de derdi aynı; çocuğunun mutluluğu. Viri çikolata yiyen çocuğun mutlu olacağını düşünüyor bir diğeri de tatlıdan uzak kalan çocuğun uzun vade de daha mutlu olacağını. Çocuğuyla birlikte uyuyan annenin de odasında çocuğu yanlız bırakıp kendi kendine uyumasını bekleyen annenin de derdi aynı; çocuğunun özgüvenli olması.... Bu liste o kadar çok uzarki; ama paragrafın başında söylediğim gibi aslında annelerin derdi hep aynı; mutlu, sağlıklı ve özgüvenli çocuklar yetiştirmek. Bırakalım da herkesin yöntemi kendine kalsın!


Kardeş şart mı şurt mu bilemem; bana kalırsa gerekli. Kime gerekli 1. çocuğa mı yoksa anne&babaya mı? Bu sorunun cevabı da aileden aileye, durumdan duruma değişir aslında.  Ne çocuklar gördüm kardeşi olsun hiç istemedi, olunca sevmedi ama 30'undan sonra kardeşi en yakın dostu oldu. Ne çocuklar gördüm kardeş kardeş diye ölüp bittiler, kardeşi olunca da düşman oldular, birbirlerinin yüzüne bakmadılar. İyi örnek de kötü örnek de çok. 2. çocuk yapılacaksa referans alınacak hiçbir durum yok bence. İstiyorsan yapacaksın istemiyorsan da yapmayacaksın ne istemene ne istememene kulp takmayacaksın.    


Anneliğini Nazım Hikmet'in o meşhur cümlesindeki gibi yaşayacaksın: "Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşcesine"  Anneliğini yaşarken etrafında deneyimli, bilgili annelerin olması güzel ve önemli ama eğer sen anneliğini bir başkasının anneliği ile karşılaştırıyorsan mutsuz olacağın garanti! Ve elbette diğer insanların sana karışma, anneliğine müdahale etme hali de ayrıca sorun.  O yüzden en iyi bir ağaç gibi yaşamak, ormanın içinde bu pek mümkün mü tartışılır ama yine de olmayacak şey değil. Ormandaki vahşi hayvanlardan ve eğrelti otlarından uzak duracaksın. 


İşte tüm bunlar ve daha fazlası benim kulemde oturup gözlemlediklerim :)) Yok canım ne kulede oturması tam da ormanın içinden gözlemlediklerim bunlar....