Bazen çocuklarımıza çok iyi örnek olduğumuzu düşünürüz ama çocuklarımız bizi hiç örnek almazlar; sonra oturup düşünürüz biz nerede yanlış yapıyoruz diye.
Geçtiğimiz günlerde sosyal medyada arkadaşım Aslıhan (@aslihanveogullari) ile konuşuyorduk; çocukların kitap okuması üzerine ki Aslıhan tanıdığım çok okuyan, güzel okuyan kadınlardan. Elinde kitaptan daha fazla ne tutuyordur bilemiyorum. 2 oğlu var ve oğullarından biri kitaplarla pek ilgilenmiyormuş; ben de bunun üzerine şöyle dedim ki bunu düşünüp demedim, o anda öyle yazıverdim: "Elbette ilgilenmez Aslıhancım, kitap sizin aranıza giren bir şey". Ben de evde kitap okuyabilmeye ki yine de çok nadir yeni başlayabildim.
O akşam bana bir aydınlanma geldi :) Aren akıllı telefon, ipad ve benzerleriyle hiçbir zaman ilgilenmedi; ilgilenmesini istediğimizde hep reddetti, deyim yerindeyse elinin tersiyle itti. diyebilirsiniz ki ee bu güzel bir alışkanlık değil ki, evet değil, konu da bu değil zaten. Konu şu doğduğu günden beri benim ve zaman zaman babasının elinde telefon, ipad gibi şeyler gördü bu çocuk. Emzirirken elimde, yedirirken elimde, konuşurken elimde.
Tüm bu cihazlar onun için aramıza giren şeylerdi, ilişkimize mesafe koyan şeyler; doğal olarak tepki duymaya başladı. Annesiyle arasına bir şey giriyordu.
İşte elimizdeki veya ilgimizi fazlaca yönelttiğimiz her şey çocuk için "düşman" olabiliyor. Elimizdeki kitap ise ve bu çocuğun vaktinden çalışıyor ise kitabı nasıl sevebilir ki.
Buradan şu anlamı çıkarmıyorum; elimizde kitap olmasın ve kazanmasını istediğimiz güzel alışkanları sergilemeyelim. Hayır sadece dozuna dikkat edelim ve devam edelim. Aslında Aslı, evde kitap okuyan aileler en doğrusunu yapıyor; çünkü eninde sonunda armut dibine düşüyor ve alışıyor.
Bu çıkarımı yapabilmende kendi çocukluğumun da etkisi var; büyüdüğüm evde en çok yer kaplayan şey evdeki kitaplıklardı. Annemin, babamın ve abimin kocaman kütüphaneleri vardı. Abim çok erken okumayı sökmüş, bazen kitap okuyabilmek için okula gitmeyen bir çocuktu. Evde herkes tuvalete kitapla girerdi, sokağa çıkılırken çantaya ilk atılan kitaptı. Evde herkes okur ben okumazdım; liseye kadar elime bir kitap alıp okumuşluğum yoktu; neden okuyayım ki herkes okuyordu evde ve ben tepki geliştirmiştim buna.
Benimki sadece varsayım belki sizde çocuğunuzda kitap okumaya çok meraklıdır, belki siz teknolojiye çok düşkünsünüzdür çocuğunuzda öyle. Benimki bilimsel bir kanıt değil neticede sadece varsayım :) Gözlemekte fayda var ama belki de ilgilenmediğini düşündüğümüz şey çocuğun tamamen tepkisidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder