Evlat Evlattır!

Kendimi bildim bileli çocuk sever biriyimdir. 14-15 yaşlarında sokaktaki çingene çocuklarını eve toplar bir güzel yıkar, paklar, yemek yedirir, oynar ve içim içimi yiye yiye sokaklara geri gönderirdim; onlar sokağa dönmekten hiç rahatsız olmazlardı, herkes ait olduğu yerde rahat bu bir gerçek. Ama kısıtlı zamanda çok da eğlenirlerdi. Annem kapıyı açtığında tepki göstermezdi, yine bulmuşssun seninkileri derdi; babam da hiç tepki göstermedi.

Hani şimdi biz annelerin sinir olduğu tipler var ya; sokakta çocuk gördü mü uzaylı görmüş gibi çığlık atan, sevmek için deliren, işte ben öyle bir gençtim. Çocuk gördüm mü illa iletişime geçerdim ama kimsenin çocuğuna izinsiz dokunnup öpmedim. Gençlik resimlerimde kucağımda hep bir bebek var veya yanımda bir çocuk çoğuınu ailece hatırlamıyoruz bile :) Biraz daha büyüdğümde lise-üniversite yıllarında çocuğu olan aile dostlarımızı bana bırakıp rahatlıkla dışarı çıkarlardı. Ben de zevkle bir Cuma gecesi çocuk bakarak geçirebilirdim.

Hep 3 çocuğum olmasını istedim, hep anne olmak için yaratıldığıma inandım ki sonradan bu fikrimin değiştiğini yazmıştım :) Uzun lafın özü bir çocuğu sevmem için çok sevmem için illa kan bağım olmasına gerek duymadım hala da duymuyorum.

Evlat edinmeye çok sıcak bakan biriyim hatta buna çok gönüllüyüm. Evladım dediğim bir varlığı içimden çıkmışcasına sevebileceğime sonsuz inanıyorum. Sevgi içten gelir çünkü hatta herşey insanın içinde başlar. Doğurgan olabilmek allahın en büyük lütuflarından biri ister doğal yolla olsun ister alternatif yollarla içinde bir canlıyı büyütmek allahın büyük bir lütfu. Ama bu demek değil ki dünyaya başkasının içinde yaşamaya başlamış ve sonra gönülsüz, sevgisiz bırakılmış çocukları kendi evladın gibi sevemeyeceksin. 

Dünyada çok fazla adaletsizlik var değil mi? sorguluyorsunuz sizde değil mi, neden bazı çocukların annesi babası var da bazılarının yok neden bazıları fakir ve benzerleri... Peki hiç bunların bir parçası olduğunuzu ve en az o insanlar kadar bundan sorumlu olduğunuzu düşündünüz mü? Çok paranız var ise emin olun Allahın elçilerinden birisinizdir, Allah sizi o fakir insanları sevindirmeniz için bir elçi kılmıştır. İşte aynı şey ailesiz çocuklar için de geçerli; siz varsınız!

Güray'a koruyucu aile olmak istediğimi evlenmeden önce de evlendikten sonra da söyledim; onun fikrini sordum. Bunun büyük bir sevap olacağını ama bazı gerçekler olduğunu, onların üzerine oturup konuşmamız gerektiğini söyledi. Bunlar ne miydi?

• Koruyucu ailesi olacağımız çocuğun ailesinin genetik yapısı ve benzerlerini bilemeyecektik. 
• Kendi çocuğumuz bunu nasıl karşılayacaktı?
• Ve ailelerimiz nasıl yaklaşacaktı? 
• Gerçekten hakkını vererek bunu yapabilecek miydik?

gibi sorular vardı; benim için hepsinin çözümü vardı; ara ara bu konuyu konuştuk. 

Kısa bir süre önce 2. çocuğu düşünüp düşünülmediğimiz sorulduğunda, Güray eğer bir gün tekrardan evlat sahibi olmaya karar verirsek, evladığımızı doğurmayacağız koruyucu ailesi olacağız adı bile belli; evladımızın adı Serüven olacak dedi. 

Çok şaşırdım bu konunun Güray için de kapandığını düşünüyordum. Nasıl sevindiğimi anlatmaya kelimelerin yetmez. bu soruyu soran aile üyelerimiz şok geçirdi. nasıl yani nedendi? Evladımız olabilirken, ne olduğu belli olmayan bir çocuğu mu alacaktık? Sevebilecek miydik o çocuğu, peki ya Aren o sevecek miydi? 

O gün anladım ki buna biz ne kadar hazırsak etrafımız ailemiz o kadar hazırlıksız. Bizim evladımız onların torunları, evlatları olamayacak. Hemen olmayan ama olabilme ihtimali olan evladımı düşündüm; nasıl hissederdi acaba? 

Güray'ın şuan aklındaki tek soru bunu Aren'e nasıl anlatırız ve Aren'le nasıl bir yol izlemeliyiz. Bunun için bir uzmana gidebileceğimizi söyledim, elbet bir yolu bulunurdu. Ama ailelerimizi uzmana götüremezdik. 

Velhasıl; bizim başka evlatlarımızı olacaksa bunlardan birinin serüveni içimizde fiziksel anlamda başlamayacak ama ben çoktan bir serüvene çıktığımıza inanıyorum; belki doğmuş belki henüz doğmamış bir evladımız daha var bizim; düşüncesini bile sevdiğimiz.....

Biran için durup düşünmenizi isterim; bu dünyaya gelme sebebiniz mutlaka vardır, mutlaka iyi bir şeye vesile olacak gücünüz ve kudretiniz vardır; nedir bu düşündünüz mü hiç? 

Evlat evlattır!

NOT: araştırmadım ama duyduğuma göre erkek evladı olana korumacı aile olmak istediğinde kız çocuk vermiyorlarmış kan bağı olmadığı ve ileride cinsel eğilim olursa diye doğru mu? Yine ülkemizin bir sapık bakışı mı?