Farkındayım Oğlum

Genel olarak çocuğumuzundan şikayet ederiz; nedense, şikayet ettiğimiz kısımlar; uyumuyor,yemiyor, hiç durmuyor vb daha çok dile gelir. Kimbilir belki de öbür türlüsü ayıp olarak öğretilmiştir bize, övgüyü eller yapmalı insan eşini, işini, kendini ve çocuğunu övmez diye içimize işlediğindendir.

Oysa neyi ön plana çıkarırsan o daha çok yer alır hayatında, daha da çoşar, daha da güzelleşir ve sonra bir bakarsın aaa şikayet ettiğin şeyler artık hiç gündeminde değil. 

Ben de genellikle Aren'in zorlu yanlarından bahseden biriyim; beni, bizi çok zorladığı bir gerçek. Bazen ömür törpüsü derim ona oysaki ömrümün en güzel yanı evladım. Durup düşünmek istedim benim evladımın güzel yanları nelerdir ve ben bunları ne kadar farkediyorum ve ne kadar farkında olduğumu evladıma belli ediyorum. 

Bir arkadaşımla konuşuyorduk; çocuğunun ""huysuz"luğundan bahsediyordu ben de ona biraz düşünüp söylesene bana elbet çok güzel yanları vardır, belki de başka çocuklarda olmayan dedim. O da bana kızının bebekleri ne çok sevdiğini, onlara ne kadar güzel davrandığını söyledi ve bir kaç harika özellik daha. İşte buydu; o andan sonra biraz rahatlamış gibiydi. Saydığı özellikler Aren'de yoktu mesela. Bunu kızına ne kadar belli ettiğini bilemiyorum, keşke sorsaydım. Neyse okuyacaktır bu yazıyı, canım arkadaşım; o dünyalar güzeli kızına ne kadar sevecen olduğunu ve onunla gurur duyduğunu mutlaka söyle ve bunu daha sık hatırla. 

Gelelim Arene; 

*Aren değişik süreçlere çok kolay adapte olan bir çocuk; hadi bakalım bugünden itibaren artık biberon kullanmıyoruz desem mesela; tamam gelsin sıradaki bardak mı der. Tüm süreçleri bu şekilde atlattık. Onun bu süreç değişim uyumuyla gurur duyuyorum. Bunu ona söyledim mi, pek sanmam. 


* İsteyerek veya istemeyerek herhangi birine zarar verdiğinde, vurduğunda, saçını çektiğinde; en çok kendisi üzülüyor bu da bana iyi yürekli bir insan olacağının sinyallerini veriyor. Durduk yerde başını severken sıklıkla söylerim; benim iyi yürekli evladım diye. Nerede okumuştum hatırlamıyorum; çocuğunuzun olması istediği şeyleri ona söyleyin gibi. Ben de sıklıkla Aren'e; benim iyi yürekli çocuğum, benim dürüst evladım, benim vicdanlı evladım gibi şeyler söyler ve severim. Bu kelimelerin anlamını bilmiyor elbette ama gerek ses tonum gerek o kelimelerinin güzelliğinin enerjisi ona geçiyor bundan eminim. 

*Hasta, yaralı, acısı olan insanlara karşı çok hassas davranıyor; elinden ne gelirse yapmaya çalışıyor ondaki bu vicdan sahibi olma sinyalleri beni çok mutlu ediyor. Bu konunun da farkında olduğumu ona hissettirdiğimi hiç sanmam. 

*Birinin üzülmesine asla göz yummuyor; azcık üzüntüyü bile farkedip, üzülüp, durumu düzetlemeye çalışıyor. Duyarlı olması çok hoşuma gidiyor. Ama bunu farkettiğimi de sanırım ona hiç belli etmedim. 

*Adalet duygusu yüksek olacak bir çocuğa benziyor. Bu konuda onu övmüşlüğüm vardır ama üzerinde durduğum bir konu hiç olmadı. 


Düşündükçe daha fazla şey çıkar aslında, bunlar benim ilk aklıma gelenler. Belki siz de bir egzersiz yapsanız yazılı evladınızın ne çok özelliğini sevdiğinizi ve iyi olduğunu görürsünüz; bence yazın ve iyi yönlere odaklanın. Ben de elimden geldiğince bunu yapacağım; çünkü biliyorum ki kim hangi konuda farkedildiğini hissederse o konuyu daha da mükkemmelleştirmeye çalışır. 

Bu aynı zamanda size yazıyorum kocacığım sen anla; tüm insan ilişkileri için geçerli; kocanızın, karınızın sevdiğiniz takdir ettiğiniz yanlarını ona söyler ve gururunu okşarsanız emin olun daha da çaba gösterecektir o konularda. Hatalarını sürekli söylerseniz veya doğru bulmadığınız davranışlarını, karşınızdaki kişi daha da daha da o davranışı gösterecek veya iyi şeyleri de geliştirmek için kılını bile kıpırdatmayacaktır. Elbette bu çocuklar için de geçerli. Aslında büyükten küçüğe herkesin istediği farkedilmek!