Bugün bana yeni anne olmuş veya olacak olan birisi tavsiyelerimi sorsa ona vereceğim tek tavsiye şu olur: Herkesi dinle, okuyabilidiğin kadar oku, sosyal medyaya üye ol ama karar vereceğin zaman sadece kendi bildiği yap! Napolyon'un dediği gibi "Herkesi dinlerim ama kendi doğru bildiğimi yaparım" yön versin anneliğine derim.
Anneliğimin ilk günlerine sıklıkla bakıyorum, sorguluyorum. Kendimi deli gibi eleştirmiyorum; sadece neyi daha iyi yapabilirdim onu görmeye çalışıyorum. Ve merak ediyorum; tekrardan anne olduğumda (evet evet tekrardan anne olmak istiyorum ve tekrardan olacağıma inanıyorum) kendim bu tavsiyeye uyar mıyım diye.
Ben güvendiğim, inandığım insanlar başta olmak üzere; herkesi dinledim, çok okudum, çok araştırdım, sosyal medyada aktif olmam- özellikle twitterda aktif kullancı olarak tanışmam, hamileliğim ile başladı- ve karar verme aşamasına geldiğimde kendimi hiç dinlemedim. Doğru bildiklerimi veya doğru olduğuna inandıklarımı yapmaya çalıştım, bunun için çok çaba sarfettim ve ne yazık ki bu çaba sırasında kendi doğru bildiğimi göremedim, yapamadım.
Örnek vermek gerekirse; doğduğu günden beri uykuyla barışık olmayan Aren için uyku konusunda okumadığım, araştırmadığım, danışmadığım insan kalmadı. İnandığım, kafama yatan herşeyi denedim ama bir gün olsunda durup kendime ya senin doğrun ne bu konuda demedim; sebebini şimdi görüyorum doğru ya ben hiç anne olmamıştım nereden bilecektim! Akşam, bebekken 18:00'de uyumadı mı zorla uyutmaya çalışır gece 24:00'de bebeğini uyutan aileleri ki, bunlardan benim ailemin içinde var, esefle kınardım! Güray sen de biraz kendi haline bırak 18:00'de başlıyorsun zaten 24:00'de son buluyor dediğinde ona okuduğum, bildiğim herşeyi usanmadan anlatır ve doğrusu bu, bunu yapmalıyım derdim. İkinci çocuğumda ise bildiklerimi bir yana koyar, doğru diye bilinenleri değil çocuğumun ihtiyacına göre hareket ederim. Toplamda uyuduğu saat önemli artık benim için gece 24:00'de yatıp 10-11 saat uyuyor ise o çocuk alması gereken uykuyu almış demektir!....
Emzirme, gaz, ek gıda çocuklu hayatın her alanında ilk başlarda yaptığım tek şey, doğrusu ne ise onu uygulamak oldu ve doğrusunu uygulayacağım derken, atladığım, kaçırdığım belki de çocuğuma hiç uymayacak şeyler yaptım....
Oysa şimdi 18. ay itibariyle doğru bilinenlerin ipini saldığımdan beri hem Aren, hem ben, hem de ailemiz daha mutlu. Zaten bilgi kovanı doldurduysan ve dolduruyorsan, zaten etrafında her türlü anne varsa bir şekilde bu yolcuğunda sana yol gösterici oluyor; kararlarımızı verirken iç sesimiz dediğimiz olay neden ibaretki; bana kalırsa içimizdeki dolu veya boş kovalarla alakalı....
Ben evladımı daha doğmadan önce sevmeye başladım; sevgiyi ilk günden dibine kadar verirken, bundan eminken sadece suyu bulandırdım; endişelerim ve doğruyu yapmalıyım güdümle. Oysa ben hep demedim mi, demez miyim, bir çocuğun temelinde sevgi varsa herşey vardır; herşey yoluna girer.
Hala okuyorum, hala araştırıyorum, hala sosyal medyadayım ama şimdi kendi doğru bildiğimi yapıyorum ve yolculuğumuz çok daha keyifli hale geldi.
Diyeceğim o ki 18 ayda hayata, anneliğe ama belki de en çok kendime dair çok şey öğrendim. Kendi iç sesinden önce bile dinlemen gereken çocuğun. Oku, öğren, bilgi kovanı doldur ama karar vereceğin zaman bilgi kovana değil çocuğun doldurulması gereken kovaya bak ve onu doldur; her ne yapıyorsan her ne karar alacaksan çocuğuna duyduğun, hissettiğin, yaşadığın eşşisz sevgiyle yap!
Daima hatırla dünya bir gün daha da iyi bir yer haline gelecekse bu sevgi enerjisiyle olacak!
4 yorum:
Hep okuyorum. Bu kez yorum yapmadan kacmayayim:) Benim dusunduklerimle de birebir ortusen bir yazi.
Benzer sekilde rahatladigim ve daha esnek davrandigim donemlerde ailecek mutluluga ermistik aniden:)
Selamlar
Çok doğru yazmışsınız.Kızım 13 aylık oldu ve daha şimdiden ne kadar çok pimpirik yapmışım da bir sürü kişinin karışmasına fırsat vermişim anneliğime..Zamanla tecrübeler çoğalacak ama bu zaman bizi yıpratmasa:) Sevgiler
Çok teşekkürler, amin katılıyorum
Yorum için çok teşekkür ederim. Selamlar&sevgiler
Yorum Gönder