Hep söyledim,yazdım ama yine söyliyeyim bıktırayım; ben hep 3 çocuğum olmasını hayal ettim. Blogumun tepesinde 3 çocuklu penguen ailesi var ya, altında da Yolukar ailesi yazıyor ya hehh işte hayalimdeki aile odur. Lakin hamile kaldım, pek keyifli bir hamilelik geçiremedim; riskli gebelikti, diyabetiydi, triodiydi ve daha bir sürü riskiydi derken bu ne yahu hastamıyız hamile miyiz deyip durdum. Sonra doğumum da pek kolay geçmedi; üzerine bir de sınırları her anlamda zorlayan bir bebek olunca Aren, yok ben anne olmak için yaratılmamışım deyiverdim. 2. çocuğun konusunu bile açtırmadım. Ben şuna hele bir bakayım, yoluna koyayım da Allah isteyen versin dedim.
İnsan herşeye alışıyormuş be sevgili okur:) Çocuğa da zorluğuna da alıştık. 2. çocuk hayalim geri geldi ama bak 3. için hala belki diyorum :)... Şaka bir yana 35 yaşındayım 2 çocuğu 38 yaşında düşünüyorum 3. yer kalmıyor zaten. Benim 2. çocuk hayalim geri gelirken kocamınki kaçtı iyi mi :) Doğum sırasında, vajinal doğum yaptım, bismillah doğum bitti; kocam 2. kesin epidural sezeryan yapıyorsun ben böyle stres yaşamadım dedi. Ayol daha çocuk içimden çıkalı dakika 1! Doktor bile Güray sen iyi misin canım, ne 2.si dedi düşünün :)
Ben lohusa lohusa binbir cinnet hali geçirirken; kocacığım 2. kız mı olur erkek mı, buna mı benzer ee ne zaman yapıyoruz falan diyordu. Ben de Allahım sen büyüksün, beni bu kabustan uyandır diyordum. Yok kesinlikle istemiyorum; ya biz senle aynı çocuğa bakıyor, aynı uykusuz geceleri mi geciriyoruz diyordum kendisine. Lakin benim hayalim yavaş yavaş ağırdan ağırdan gelirken onunki de yavaş yavaş ağır ağır olay mahalini terkediyormuş meğer.
Şimdi kendisi şöyle cümleler kuruyor:
- Çocuk olayı zor maddi manevi. Bak çok zengin olsak başka ülkede yaşasak yapalım 3,4,5. Çocuktan daha güzel ne var.
- Bizim yaşımız olmuş 35-36.
- Şimdi enerjimiz yetmiyor o zaman nasıl yetsin.
- Evlat sevgisi tattık çok şükür.
- Biz Aren'i iyi koşullarda büyütelim.
- Ya biz seninle daha birbirimize doyacağız.
Ne zaman 2. çocuk için planlar yapacak olsam; Güray beni bu cümlelerle caydırmaya çalışıyor; ama bu konuda şöyle de bir görüşü vardır; eğer taraflardan biri çocuk istiyorsa onun dediği olur. Yani istemeyen isteyene uyar.
Gelelim ortada fol yok yumurta yokken benim derdime :). Şimdiden vicdan azabı çekiyorum ben, manyağım di mi biraz :) Hem doğumamış çocuğuma hem de Aren'e karşı üstelik. Mesela dün içimden şöyle diyordum; 2. doğmuş; Aren sırf onu kızdırmak için ben 1 numarayım annemler beni daha çok seviyor diyor, ne derim. Şöyle derim diyorum: Eğer kız olursa; "Yavrucuğum sen kızsın o erkek. Sen kızların 1 numarasısın, Aren erkeklerin 1 numarası, ikinizde 1 numarasınız yani hem biz sizi çok seviyoruz" Ne manyakça di mi çocuk büyüdü konuşuyor, kavga ediyorlar da falan da filan. Hayır düşünecek başka şeyim kalmadı sanki. Haa içimden bunları konuşurken, dışımdaki ses şöyle: Arennnnnn lütfen biraz sakinleşir misin artık. lütfen biraz otur oğlum. Aren çok yoruldum lütfen canım. Gürayyyyyy biraz sen bakar mısın aaaa ama geberdim ben yorgunluktan.
Mesela hamileliğimi ve hamileyken yapmak istediklerimi düşünüyorum; sonra da diyorum ki: Aaa ama sen bunların hiçbirini Aren'e yapmadın olmaz. Hayır neden olmasınki di mi? O başka hamilelikti bu başka.
Ee şimdi anne&baba olmayı iyi kötü öğrendik; ee diyorum Aren'in günahı neydi? Ya bize fırça çekerse, ama bana bunu yapmamışsınız diye. Vallahi gülme sevgili okur, korkuyorum Aren fırça çekerse ne diyeceğim diye.
Sonra Güray'ın lafları aklıma geliyor; bak 2 çocuk olunca maddi anlamda çok zorlanırız; Aren'e yaptıklarımızı yapabileceklerimizi 2. yapabilir miyiz bilemiyorum diyor. Haklı, Türkiye'de hele de İstanbul'da maddi anlamda maaşlı insanların çocuk büyütmesi zor. İkisinden birinin birşeyleri eksik olacağı kesin diyor. Sonra ben de doğmamış çocuğum ve Aren için vicdan azabı çekmeye başlıyorum.
Mesela 2. çocukta daha rahat olurum ee zaten Aren'e karşı da sorumluluklarım var diyorum. Misal 2 numarayı evde bırakıp Aren'le dışarı çıkmak gibi. Sonra hoop içimdeki ses ay ama yazık değil mi o çocuğa da sen Aren'i bıraktın mı ki diyorum. Mesela Aren'i odasına geçiririm 2 numara bizimle uyur diyorum sonra Aren'e karşı vicdan azabım başlıyor. ama yazık değil mi şimdi ona diyorum.
Uzun lafın kısası; doğmamış çocuğa don biçiyorum. Sanki az düşünecek şeyim varmış gibi, mevcut durumum yeterince çok sesliyken ben yeni sesler çıkarıyorum. Yahu kadın sen önce bir mevcut durumunu kotarda 2. doğunca düşünürsün di mi ama!
18 yorum:
Seni çok iyi anlıyorum,çünkü tıbbi anlamda ikinci istiyorsan hemen yapman lazım diyen,yapmayacaksan laparoskopik yöntemle içeriyi bir kontrol etmemiz gerekiyor diyen 4 tane doktorum varken bende ayneeennn bunları düşünüyorum.
Yani diyorum iyi yaptıkta nasıl olacak bu iş nasıl yetişeceğiz onu bu bebeğimiz kadar güzel imkanla yetiştirebilecek miyiz vs derken bir bakıyorum Lina 2,5 yaşına geldi bile.
O zamanda şunu düşünüyorum şimdi hamile kalsam ikisinin arasında 3,5 yaş olacak off diyorum yine süt emzirme kilo uykusuz geceler vs..
Kararsızım vesselam doğmamış çocuğa don biçince olumlu yanını göremez oluyor insan :))
Çok komik bir yazı olmuş:) Vicdan azabı çocuklarınızı birbirine sarılırken veya katıla katıla gülerken görünce hemen geçiveriyor:) 1. den deneyim kazandığınızdan 2.ye bakması daha kolay oluyor...
Ben de aynı şeyleri düşünüp duruyorum.Eeen saçma ve basit olanlar mesela şunlar: Melise diş buğdayı yaptığımda parti süsü işinden çok anlamıyordum, güzel fotoğraf da çekemiyordum.Şimdi diyorum kardeşi olursa onun diş buğdayında da süs yapmamam lazım, kafasına süslü taçlar takıp uyurken fotosunu çekmemem lazım..adil olmam lazım..abidik gubudik düşünceler işte..analık yarı delilik sahi:))
Anne olup da evhamlanmadan durabilmek zor. İkinci çocuğu ben de istiyorum ama maddi zorluğu hiç aklıma gelmiyor. engin olduğumuzdan değil her çocuğun kısmeti olduğuna inandığımdan. Ablamın iki çocuğu var ve 2. Si 10 yıl sonra oldu. Kendisi yeğenime bakmak için çalışmıyordu, eşinin maaşı da düşük bir evleri vardı yaşayıp gidiyorlardı. İkincisine hamileyken hiç ummadıkları halde miras ile ev sahibi oldular, maaş yine az ama en azından bir de kira alıyorlar. Allah onun da kısmetini verdi
Tutencim, yeni gelen bebek yaninda sevgisini, ilgisini, zamanini ve sabrini da getiriyor sanki. Ben Deniz dogmadan once asla onu Ada gibi sevemeyecegimi dusunuyordum, dogum masasinda bir yandan ciglik atip bir yandan Ada nerde? Yemegini yedi mi? Bensiz duruyor mu? Diye telefon gorusmeleri yapiyordum. Hep vicdan azabi cektim, Deniz dogacak ve hep ikinci olacak zannettim. Oysa Deniz karnimdan cikip bana baktigi an hersey degisti; ikisi de bir numara oldu bir anda. İkisi icin oluyor her ne oluyorsa simdi.
Soyle birsey yazmistim hatta o vakit; ikinci cocugun olursa azalacagini zannediyorsun ama artiyorsun aslinda.
Her anlamda artiyorsun. Sevgin, ilgin, sabrin, caliskanligin, zamanin... Hepsi ikisine de yetiyor.
Ha bir de, bosuna plan program yapma, o gelecegi zamani bilir :)) benim ikinci gebelik haberimden onceki yazi mirenayla ilgili :p
nasıl içimdeki beni anlatmışsınız pes yani!ben de ikinci çocuğu düşünüyorum bir süredir,kızım 19 aylık oldu..nasıl yaparım,aynı sıkıntılar,uykusuzluk,meme ucu yaraları ay ay ayyyy!ama bir yandan da nasıl bir istek var içimde:)bir de ben sedef hastasıyım,hamilelik ve emzirme dönemlerinde ilaç kullanamadığım için hastalığım çok yayıldı.ama buna rağmen,başıma gelecekleri bilmeme rağmen o ilk çığlığı duymayı,o ilk bakışı,ilk dokunuşu deli gibi arzuluyorum!yorumlardan birinde annelik bir tür delilik diyen arkadaşa selam olsun:)anneyim,deliyim vesselam...
en başından beri okurken aa bende böyle düşünüyorum dedimm:)
Hiç ama hiç yalnız değilsin:))
Merve sen yap hemen inanki iyi ki diyeceksin bunu sen de biliyorsun
Nihal yorum için çok teşekkürler; bence evde 2 cocuk olunca veya daha fazlası onlar birbiriyle oynadığından veya kavga ettiğinden daha bir rahat nefes alınır gibi geliyor :)
Yanlız olmadığıma çok sevindim :) Çünkü bu hal bende de var ;)
Kısmetiyle gelire ben de inanıyorum Gececim ama kocam daha rasyonel yaklaşıyor bu konuda :) Kısmetiyle gelir de gelen kısmet sana yetmez diyor bana :)
Yorumun beni çok mutlu etti Nehirciğim. İkinciye hamileyken bol bol açıp bu yorumu okumalıyım ;)
Biliyorum seninkini :) Evet istediği zaman gelsin de şu 3 sene bir geçsin sonra kapım hep açık
Ahh ahhh filiz o ilk anlar o koku o sevgi ve hatta kaos hepsi özleniyor. Şimdiden hayırlı olsun diyeyim sanada :)
Teşekkürler Tenzile dediler klubü kurabiliriz yani:)
36. haftada hamileyim ve hormonlar falan çok delirtmediği için şanslı, sorunsuz bir gebelik geçirdim şu ana dek çok şükür. Bunu gören kocam "ikinciyi de yapalımmm" diyip duruyor, deli midir nedir, daha birinciyi doğurmadan?!? :) Zor yahu iki çocuk, bence çiftlerin 2'de 2'si de tam anlamıyla istemeden yapmamak lazım, sonra ikinci her ağladığında "ben sana demiştim"lere maruz kalmamak için :)
Aynen:) Bu arada ikinciye hamileyken en çok düşündüğüm şey 'acaba onu da büyük kızım gibi sevebilirmiyim' idi. Küçük kızım doğduğundan beri de kalbimde ne çok yer varmış diye düşünüyorum,kalbim ikisi için de aynı heyecanla çarpıyor:) Belki büyük kızımla her yaptığımız şeyin aynısını küçük kızımla yapmadık ama elimizden geldiğince onlarla tek başlarına ilginin tamamen birinde olduğu zamanlar yaratıyoruz...
Yorum Gönder