Farklı Bir Pazartesi Sendromu

Pazartesi Sendoru'mu denilen şey bilimsel olarak da kanıtlandı. İnsanlar ister çalışsın ister çalışmasın Pazartesi sendormu denilen şeye kapılıyorlar. Çünkü Pazartesiler başlangıcının öncüsü. Hafta yeniden başlıyor herşey yeniden gözden geçirliyor. Ne tuhaftır ki ve hala ciddi bir açıklama bulunamadı Pazartesi ve Cuma günleri trafik diğer günlere oranla aşırı kalabalık oluyor. Biri hafta başı biri haftanın sonu.

Benim ciddi bir Pazartesi sendromum yoktur ama bu Pazartesi durum biraz farklı. Dün akşam sevgiliyle outurp film izlediki filmin ismini şuan hatırlamıyorum (zaten ne zaman hatırladım ki :))

Bebek büyüten bir çift var ve esnek çalışma saatlerine sahipler her ikiside günleri planlayıp çocuğa bakacakları günleri önceden belirliyorlar. Hal böyle olunca bebeğin büyümesini yakından bakıcısız takip edebiliyorlar.

Filmin sonuna doğru ağlamaya başladım niye mi? Düşündüm de çalışan bir anne olarak bebeğim olduğunda bir çok ilkine şahit olamayacağım belki de. Toplantının ortasında bakıcı arayacak ve Tüten hanım yürüyor yürüyor diyecek ve ben toplantıdayım sonra arıyım diyeceğim. Başka bir gün arıyacak tüten hanım dişi çıktı diyecek ve ben yine kahrolacağım. Bakıcıyı kıskanacağım. Vicdan azabından öleceğim ama ertesi gün yine işe geleceğim. Düşündükçe ağladım ağladıkça düşündüm.

Şu çalışmama lüksüne sahip olan ama hergün şikayet eden kadınlara bir kez daha kızdım. Ne büyük bir nimete sahip olduklarının farkında değiller dahası ellerindeki bu fırsatı nimetten saymıyorlar. İnsanoğlu nimeti çok doğal karşılıyor öyle değil mi?

Aslında ben de işi bırakıp çocuk büyütebilirim çok şükür bu maddi güce sahibiz. Ama standartımız düşer. Çocuğumuzu büyütürüz elbet hem de ortalamanın üstünde ama yine de bir çok şeyden de onun adına vazgeçmek zorunda kalırız. İşte böyle düşününce çalışmama seçeneğini seçmenin çocuğum adına bencillik olacağını düşünüyorum ve vazgeçiyorum. İşim yoğun fakat saatleri belli bu biraz olsun yüreğime su serpiyor.

Dün akşam şöyle dua ederek uyudum. Allahım bebeğimin ilklerine biz şahit olalım. Ve lütfen bebeğim büyüdüğünde bir gün olsun annesinin neden çalıştığını sorgulamasın. Annesi çalıştığı için çocuğumda hiçbir zaman eksiklik, yetersizlik olmasın.

Tüten ben

Düşünceli