Isırma Evladım

Isırmak çocuklar için tamamen doğal bir davranış biçimi; bunu ben söylemiyorum, uzmanlar böyle söylüyor, yoksa inanın benim için de hiç normal bir davranış değil. Zaten uzmanlar bunu da belirtiyorlar; aileler için huzursuz edici bir davranıştır diye. Sizin çocuğunuzda ısırangillerden mi bilemiyorum ama bizimki bildiğin, tam Harvey Karp'ın dediği üzere, mağara adamı; hani eline verdin mi kemikli eti ha Aren ha mağara adamı. 

Aslında çocukların da hiçbiri ısırmak istemezmiş; bunu çaresizliklerinden yaparlarmış ve bize "bana yardım et lütfen" mesajı verirlermiş. Yanlız bu noktada uzmanlara şunu sormak isterim: Beni ısıran ve buna kahkalarla gülen çocuğum benden nasıl bir yardım bekliyor olabilir; annecim daha da etlen ısırması çok zevkli mesajı mı? Şaka bir yana Aren'in beni ısırmasının tamamen oyun olduğunu düşünüyorum; canım acıdığında çıkardığım sesleri seviyor bence.  Bir de canı sıkıldığında, yapacak bir şey bulamadığında bunu yapıyor; ee tabii annenin çıkardığı seslerden daha zevkli ne olabilir ki ! Ama diğer çocukları ısırmaya gelince sanırım gerçekten bana bir mesajı var, o da şöyle: Anne şu çocuğu çabuk evden gönder, tahammül edemiyorum veya bak ya şuna oyuncaklarımı ele geçirmeye çalışıyor, ısırırsam gider sanırım. 

Bu konuyu konuşarak halledebileceğinize inanıyorsanız yanılıyorsunuz; yani benim gibi ısırma evladım, ısırma çocuğum demek hiçbir işe yaramıyor; çünkü çoktan tansiyonu yükselmiş çocuğun sizin söylediklerinizi aldıracak durumda değil. Peki neler yapılabilir, bu durumla nasıl başa çıkılabilir?

Öncelikle derin bir nefes alın, çocuğunuzun yaptığı şeyin anormal değil normal bir davranış olduğunu kabullenin. Biliyorum en büyük tedirginliğiniz diğer annenin ne düşüneceği oluyor; sonuçta bir başka annenin çocuğunun canı yanıyor, kimisi bunu gerçekten doğal karşılar yani üzülür elbette çocuğunun canı yandığı için ama bilir ki öteki de çocuktur ve aslında niyeti çocuğunun canını acıtmak değildir belki öyledir de yine de bilir işte karşıdaki bir mağara adamıdır; ve bunu yapan çocuğun annesini yani sizi anlar ve sizi üzmek istemez. 

Ama kimi anne de vardır ki, sizden de çocuğunuzdan da böyle bir durumda uzak kalmak ister; bu davranışı kesinlikle anlaşılır bulmaz. Ee kalsın uzak yani gidiyorum diyene bu durumda kal diyecek halimiz yok değil mi? Onun evladı can da sizinki patlıcan mı?  Üzmeyeceksiniz kendinizi böylesi durumlarda, hele hele üzüp çocuğa patlamayacaksınız dahası çocuğunua sıfatlar takmayacaksınız. Evet bunları işaret parmağımı sallaya sallaya yazdım ama diğer 4 parmağım kendimi gösteriyordu; yani sana diyorum okuyu kendin anla yazan ;)

Alan Yaratma 
Çocuklar öyle fazla sıkı fıkıyı sevmiyorlar aslında; hele kendi ortamlarında, kendi evlerinde. Dağıtın çocukları odalara ama kendi çocuğunuz kendi odasında kalsın. Yani böyle bir şeyin olacağını hissediyorsanız aynı mekanda çocukları fazlaca birarada yakın mesafede tutmayın. Çocuğunuzun mutlaka rahat edecek şöyle elini kolunu uzattı mı diğer çocuğa çarpmayacağı alanı yaratın. Hem ne demişler nerede çokluk orada bokluk, öyle değil mi? Çocuk milleti biraradayken çabuk sıkılıveriyor, kalabalığa gelemiyor. 

Sessizlik 
Bazı çocuklar fazla sesi ve sesli ortamı sevmiyorlar; ne yapabilirsiniz çocuklara susun demek küçük sesle konuşun, bağırmayın evladım demek işe yaramıyor. Müzik açabilirsiniz ki bu çoğu zaman tüm ortamın havasını değiştirir hımmm komik bir fikir gibi gelebilir ama çocuğunuza kulaklık takabilirsiniz. Ben takamam benimki heyheyli; çocuğa donu zor takıyorum ben değil kulaklık. 

Gölge Olmak
 Biliyorum bu öneri hiç hoşunuza gitmeyecek; ben de çocuğun başında beklemeyi hiç sevmiyorum; çocuğunuz kaplan siz de çita oluveriyorsunuz; ondan daha hızlı ve çevik. Sizin kaplan tam öbür çocuğa atlayacakken hemen siz araya girip hooop senden büyük çita var burada diyorsunuz. Yok aslında önerilen bu değil ama çocuğun etrafında durup onun duygularını dillendirmek. Arkadaşını ısırmaya doğru hamle mi yapıyor, hemen önüne geçip; burası benim alanım biraz geriye gider misiniz diyebilirsiniz? Haa ben bunu Aren'e desem çekil git der o ayrı :) Ama şu gerçekten işe yarayabilir; merak etme ben buradayım, arkadaşın oyuncağını almak isterse buna izin vermeyeceğim; veya noldu arkadaşının yaptığın bu kuleyi bozacağını mı düşünüyorsun, söyleyelim de bozmasın veya işte yine ben bu kuleyi koruyacağım gibi. Senden uzak durmalarını mı istiyorsun, hadi gel söyleyelim biraz uzak dursunlar. Tabii diğer çocukta melekti hemen uzaklaştı :) Artık orada da diğer anne devreye girecek napalım di mi :)

Bu arada ne zaman bu durumda karşılaşsanız; kimseyi ısırmıyoruz demeniz de gerekir; biz de işe yaradı mı , hiç yaramadı ama siz de yarayabilir siz de deneyin hatta işinize yaramazsa bile bunu söylemeye devam ediyoruz. Kimi uzman siz de onu ısırın görsün anlasın diyor ki bu tam Türk zihniyeti ama bir çok uzmanda siz de aynısını yaparsanız davanışı normalleştirmiş olursunuz diyor ki aslında bu fikre çok yakınım ama biliyorum ki aynı davranışı yapmakta bazen çocuğun ulan demek böyle oluyormuş harbi acıttı hee duygusu yaşattığını da biliyorum; hoş siz onu ısırdığınızda çocuk ısırmaya devam ederse bu sefer de al sana yeni kuruntu acaba bu çocuk sadist mi :)

Isırmak üzerine kitap okumakta elbette iyi olur; Türkçe bir yayın var mı bilemiyorum. 

Olumluya Odaklanmak
Oyunun her konuda imdada yetiştiğini biliyoruz. Bir mizansen yaratıp, ısırma oyunu oynayabilirsiniz; ve bu oyun sırasında çocuğunuza kendisini ısırarak savunmak yerine bana yaklaşma, istemiyorum gibi cümleleri kullanmaya teşvik edebilirsini; ne zamanki diğer çocuğu ısırmayıp bu cümlelerden birini kullansa, bunun için kendisini tebrik edip, ne çok sevindiğinizi gösterebilirsiniz. 

Tabii burada hep siz nasıl bu durumu yönetebilirsiniz ve çocuğunuzu vazgeçirebilirsiniz onlardan bahsettik; oysa diğer çocuğun ve ailesinin tavrını, tutumunu bilemiyoruz. Çocuğunuzda bunlardan biri işe yarayabilir veya hiçbiri yaramayabilir. Ama merak etmeyin hiçbir çocuk hayatına vampir olarak devam etmiyor!