 |
| Çocuklarımıza hayatı öğretmeye çalışırken çocuklarımız bize hayat hakkında herşeyi öğretir |
Eger siz de 2. çocuğu yapmayı düşünüyorsanız veya çoktan yaptıysanız kesinlikle bu klube üyesiniz demektir. Bence 2. çocuğu yapmayı düşünmek veya yapmış olmak tam bir çılgınlıktır. Çılgın olmayı sevmek ve hatta istemek diye de birşey var kesinlikle. (2'den fazlasını yapanlar ise Zırdeli klubünden)
Ben bu klubün üyesi değilim. Üyelik formunu da bir dolduruyorum bir yırtıp atıyorum. Zor büyüttüğüm bir çocuğum ama her zaman diyorum belki de zor olanbirşey yok bana zor geliyor. "Zor" diye nitelendirdiğim şeyler belki de başkaları için gayet doğal süreçler ve bunlarla beraber yaşamasını biliyorlar. Gönlümün istediği ve çocuğum olmadan hedeflediğim şey 3 çocuğumuz olması idi. 2 kız 1 erkek bence süper bir aile tablosu.
Hayatın anlamını çoğu zaman yitirdiği noktada insana en anlamı gelen şey çocuğu oluyor. Hayata, yaşamaya ve hatta çalışmaya karşı motive edici tek unsur.. Hayatı kendiniz için yaşayın öyle daha mutlu olursunuz diyorlar ya hayatın merkezinde kendiniz olun işte insanın çocuğu oldu mu bu cümlenin hiçbir anlamı kalmıyor. Gönüllü ve aslında biraz da zorunlu olarak hayatın merkezine çocuğunu koyuyor insan hayat artık ona göre şekilleniyor. İnsan kendi için yaşamayı bir kenara bırakın, en ufak birşeyi yaparken biranda sorgulamanın ve vicdan azabının içinde bulabiliyor kendisini. Bazıları o içindeki sorgulama sesini duyuyor bazısı ise bastırıyor.
Hani bir laf vardır her yeni doğan çocuk Tanrının hala vazgeçmediğini gösterir diye. İşte insan buna inanmak istiyor. Her yeni doğan çocuk önce insana sonra o insanın yaşadığı hayata sonra da dünya için bir umut oluveriyor belki bu sefer birşeyler düzelir diye....
Sonra işin tarifsiz sevgi boyutu var. İnsan çocuğu olup o sevgiyi tattı mı çocuğu da ona tattırdı mı bir daha bu konuda kolay kolay iflah olmuyor. Daha önce seviyorum dedi aşığım dediği her duruma bir dönüp gülümseyiveriyor. Bunu yaşayan sadece kadınlar da değil ben kocamın da aynı hissettiğini görebiliyorum.
İşte şimdi tam olduk duyugusu fazlasıyla hissediliyor. Bir çocuk katıldığında o 2 kişinin arasına herşey tepetaklak olduğu halde herşey daha da sağlam olabiliyor. (Elbette aksi yaşanılan durumlar var )
Velhasıl n'olursa olsun ilk çocuğu yapmak ne kadar büyük heyecan ise 2. çocuğu yapmak da öylesi çılgınlık bence.
Çılgınlık yapmak istiyor muyum? Hımmm şeyyy güzel olurdu yahu (iç ses: uykusuzluk iyice başına vurdu senin çılgınlık istiyorsan başka şeyler düşünmelisin)
*** Siz çocuksuz olup bu yazıyı okuyanlar aman sen de yapacak başka çılgınlık mı kalmadı diyenler şuna da bak çılgınlık diye nitelendirdiği şeye amma da hayattan bihabersin diyenler. Çocuk yapın sonra yine konuşalım.
Klube üye olmak isteyenler parmak kaldırsın kayıtlarımız başladı :)
11 yorum:
Ne yalan söyleyeyim ben istiyoruuuum.Sürekli hayalini kurarken yakalıyorum kendimi.Hatta şimdiden duaya başladım;Allah'ım bana hayırlısıyla sağlıklı,Emir gibi mutlu,uyku,yemek vs sorunu olmayan bir de kız çocuğu nasip et diye:)) (Boşuna dememişler dualarınıza dikkat edin,gerçek olabilir diye.Her ayrıntıyı düşünmek lazım di mi?) Ama tabii ki daha erken,bikaç seneye daha ihtiyacım var.Şuan tüm ilgim,zamanım minik oğluma..
Herseye rağmen klübe katılmak istiyorum beni de alllll:)
Ben almiyim alanada mani olmiyim :)
Ama herseyi zaman gosterir nedesek bos alinda :))
Ben de 2 kız, bir oğlan istiyorum. Sipariş alıyorlar mı acaba? :)
Ben o formu doldurup doldurup yirtiyorum. Bir gun doldurup yollamaktan korkuyorum. İki cocukla hayat mukemmel gibi geliyor ama ben nile zor yetisirken ikinci cocugu nasil yaparim diye dusunuyorum. Bir de hayat sartlari var tabi. Koca parasi yiyip bir elim yagda bir elim balda olsa dusunmez uc bile yapardim. İsim ne ki diye dusunurdum ama cok sevdigim bir isim var ve aile ekonomisi adina da calismak durumundayim (oyle alistim kendi param olmali) Bu nedenle simdilik ikinci cocuk bana uzak ama hayat mucizelerle dolu oyle degil mi?:)
Defne'nin düzgün uyuduğu her gece o formu doldurup, uyumadığı ertesi ve bir milyon gece hemen yırtıyorum o formu:) sadece gözümün önünde bir görüntü var, işte o görüntü beni her daim o çılgınlığa sevk ediyor: pazar günü kahvaltıya gitmiştik açık hava bir yere, yanımızda 5 yaşında birinin kızı da vardı. Masada biz büyükler şen şakrakken o masaya kolunun üstüne yatıp sıkılıyordu sağa sola bakıp. Daha bizim çocuğumuz falan yokken oluyor bunlar. işte o gün "Lan bu kzın kardeşi olsa böyle mi olurdu?" diye kafaya koymuştum 2. çocuğu. Nasıl manyağım ama:))
Dün gece 12'de yatıp, 4te kalkıp sabaha kadar saçımı kaşımı yolarak uyuyan Defnemi düşününce birden geçti mi o hislerim ne?:))
44 günlük bir anne olarak; 2. çocuk bana göre tam bir çılgınlık! Dediğin gibi kimine göre zor olan belki öbürüne göre nispeten kolaydır ama ben şu anda 2. çocuğu düşünmüyorum kesinlikle:) Unutmam lazım önce şu sıra yaşadıklarımı:)
Tütencim,
Beni yazma, sadece basamağını aldım:)
Bence tek cocuk annesi olmak bile çoook geniş bir insan olmayı gerektiriyor.. Zeynep küçükken ettiği şikayetleri geri alıyorum. O zamanlar tek derdim kilolarımmış meğer..
Eşimle,kızımla,eşimin işiyle ve sevmediğim bir evde otururken ikinci çocuk bana göre tam bir aptallık..
Ben,her koşulda daha mutlu,umutlu, bir anne olmayı iliştiriyorum forma..
yok ben almıyım
unutuluyor dıyorlardı ılk baslarda yasananzorluklar
sonra 2.yı ıstersın dıyenler
bak sana yazdım 1 sene sonra gorusuruz dersın hatırlatırım dıye ama yok tek basıma bunca sorumluluk çok zor 2 yı kaldırmaz bu bunye
ben klüptenim:) beklerim. sandığınız gibi değil inanın. şiddetle tavsiye olunur. klübe girip de pişman olmuşuna rastlamadım. valla imkanım olsa ben 3., hatta 4,5 yapardım. Ama Allah bundan sonrasını isteyene versin:)
Yorum Gönder