8.08.2011

Oğluma...

Oğlum işallah 9 hafta sonra kavuşacağız seninle birbirimize hiç sarılmadığım sana sarılmayı özlüyorum ben son zamanlarda. Burnumda kokun var içime çekmek istediğim. Sonra en çok neyi hayal ediyorum biliyor musun tüm gün kafamda en çok dönen takılmış bir plak gibi dönen hem de tek bir sahne var: Seni normal doğumla dünyaya getirdiğim o ilk an senin içimden çıkarılıp göğsüme koyulduğun an bu anın hayali bile beni gözyaşlarına boğuyor anneni ilk gördüğünde ağlıyor olacak muhtemelen ama mutluluktan. Ve sanki o andan sonra hep mutlu olacakmışım gibi geliyor hayatta elbette mutsuzluklar, üzüntüler olacak ama sanki senin varlığın hepsini çabucak atlatmaya yarayacak.

Ah oğlum senin için kurduğum hayalleri bir bilsen. Ama ben çok iyi biliyorum anne ve babalar hayal kurarlar çocukları kendi hayallerinin peşinde koşarken. Sen kendi hayallerinin peşinde koşarken seni çekmek durdurumak engellemeyi hiç istemiyorum. Senin bize bağımlı değil ama bağlı olmanı çok istiyorum. Hani gün gelip evden uzaklaşmak istesen erkenden bozulurmuşum gibi geliyor. Veya bazı erkek çocuklar vardır anne babayla hiç alakası yoktur öyle bir çocuk olursan da çok üzülürmüşüm gibi geliyor. Birey olmanı çok istiyorum ama ne bileyim bağlı ol da istiyorum.

Annen senin ilk aşkın olsun istiyorum. Ve şimdiden biliyorum hiçbir kız arkadaşını tam anlamıyla beğenemeyip sevemeyeceğim ben. Ve sen onları çok seversen içten içe sinir olacağım bu kızda da ne buldu diyeceğim o kızın bana benzeyen bir yönünü bulup çıkarmaya çalışacağım sırf kendime pay çıkarabilmek için. Mesela kız arkadaşlarının aileni sevip sevmesinin senin için bir kriter olmasını istiyorum.

Baban Turgenyev'in bir kitabını okumuştu, Babalar ve Oğulları diye orada şöyle bir cümle varmış: "Erkek evlat kartal gibidir...." devamını hatırlayamadım yani özetle erkek çocuğun evine çok bağlı olması beklenemez diye. Ama ben bekliyorum oğlum. Belki sen başka ülkelere başka hayallere yelken açacaksın ama ben hiç yılmadan senin evine bağlı bir erkek evlat olman için dua edeceğim. Bağımlı olmanı gerçekten istemiyorum. Anne&baba bağımlısı olma oğlum birey olmayı becerebil istiyorum.

Sonra şimdiden iyi bir abi olma hayalini kuruyorum 2. çocuğu çok da düşünmezken senin ilk çocuk olarak şimdiden omuzlarına bazı sorumluluklar yüklüyorum zihnimde.

Daha neler neler oğlum bir bilsen. Sana şimdiden çok aşığım ben ve aşık olduğum adamın suretini sende bulacağımdan eminim.

Kavuşacağımız an için gün sayıyorum oğlum.Vaktinde gelmeni sağlıklı olmalı huzurlu olmanı mutlu olmanı birey olmanı ama bize de bağlı olmanı çok istiyorum.
*************************

2 yorum:

lunawar dedi ki...

bu yazdkların beni bir tuhaf etti.. biliyorsun pek istemiyorum çocuk sahibi olmak.. bazen diyorum ki, çocuk sahibi olmak tüm zayıflıklarını ortaya koymak, tüm yaralarını ayaklar altına atmak gibi geliyor.. öylece çaresiz kalakalmak.. belki bu yüzden istemiyorumdur.. (ben kötümser olanım:) biliyorsun.. iyi yanından yaklaşamam:))

Tuten dedi ki...

Biliyorum canım ama ben de nedense senin ve sevgilinin harika bir mahsulu olacağına inanıyorum ve senin anneliğini çok takdir edermişim gibi geliyor. Ama elbette bunu insanın kendisinin istemesi önemli olan. Çocuk sahibi olmak tam da tarif ettiğin gibi birşey çoğu zaman.