Herkes Baba Olabilir ama Babişko Olamaz :)

Anneler günü yaklaşırken yazının konusu anne olmaydı ama ben bir değişik yapıp annelerin anne olmasına vesile olan Baba'lardan daha doğrusu Babişkolardan bahsetmek istiyorum.

Son zamanlarda, belki de algıda seçicilik, sosyal platformlarda dikkatimi çeken ve çok hoşuma giden bir durum var. Artık erkeklerde baba olanlar, çocuklarından fazlasıyla bahseder haldeler. Hatta eşlerinin hamilelik dönemini bile takip ediyorlar. Hafta hafta neler olacağını biliyorlar. Tıpkı kadınlar gibi heyecanla bekliyorlar ve doktor kontrolünde hazır ve nazır bulunuyorlar.

Facebook'da profil resmini çocuğunun resmini yapan erkeklerin sayısı hiç de az değil veya çocuğundan bahsedenlerin. Bu konuda profesyonel blogger babalar bile var. Bu o kadar çok hoşuma gidiyor ki. yüzyıl öncesine gitmeye hiç gerek yok şundan bir 20 yıl öncesinde çoğu baba çocuğu ile asla bu kadar ilgili değildi. Baba olmak para kazanmak, evin geçimi sağlamak, çocuk için çekilenecek bir profil olmaktan pek de öte değildi. Şöyle çocuğuna sarılıp öpmek mıncıklamak sosyal platformlar yoktu belki ama kaç babanın çalıştığı masada çocuğunun çocuklarının resmi vardı. Şimdi bilgisayar ekranları, masalarda aile resimleri veya çocuklarının resimleri var erkeklerin. çok güzel birşey bu.

Sanki artık Babalar sadece Baba değil Babişko aynı zamanda. Çocuğu yetiştirme konusunda anneye destek olma oranı da çok arttı. Bildiğim bir çok ailede anne ve baba vardiyalı çalışıyor. Belli bir saatten sonra anne de biraz nefes alsın diye çocuğa baba bakıyor buna süt vermek de elbette biberondan :) dahil. Bu değişen erkeki baba profili benim çok hoşuma gidiyor.

Benim sevgilim ise doğuştan bir Babişko. Çok iyi bir baba harika bir babişko olacak eminim!. Geceleri uyanma konusunda tereddütlerim var ama yine de güveniyorum kendisine :)

Asla yapmayacağı şey alt değiştirmekmiş ama iyi bir babişko onu da yapar öyle değil mi:)

Benim babam bir çok açıdan babişkodur ama babişkoluk konusunda sınıfta kaldığı alanlarda çoktur. Net hatırlarım her yıl kızım sen kaç yaşındaydın diye sorardı :) Sizn kız kaça gidiyor dendiğinde orta1 miydi kızım diye sorardı yok baba o 2 sene önce derdim :) Veya babamın anneme herhangi bir konuda büyümemiz sırasında yardımcı olduğunu hatırlamıyorum buna dair hiçbir anı da dinlemedim. Sevgi yönünden açlığımız hiç olmadı. O konuda tam bir babişkoydu kucağından indirmez, geceleri uyurken mutlaka gelip öper güzel sözler söylerdi.

Anneler gününe gelince. Ahh ahh dilimin ucunda klavyemin tuşlarında neler var neler ama kocacığım demokratik haklarımı bir süreliğine erteliyor. Ehhh saygıda kusur olmamalı deyip demokratik hakkımı yeniden kullanabileceğim günleri bekliyorum ben de :)

Bu arada Anneler gününde babalarımızında yanağına kocamanından bir öpücük kondurmayı unutmayalım ve anneysek kocalarımızın çünkü onlar olmasaydı ne annelerimiz anne olurdu ne de biz katkıları şekilde küçük mana da büyük öyle değil mi :)

Hımm bir de evlatlarımıza veya hamileysek içimizdeki minnağa da teşekkür etmeliyiz zira onlar da bizleri seçmeseydi yine anne olamazdık ;)