Endişe Etmeden....

Resim der ki(Çok da doğru söyler): Endişe yarının sıkıntılarını alıp götürmez ama bugünün enerjisini alıp götürür!

Endişe'nin korkudan bile tehlikeli olduğunu düşünüyorum. Bugüne kadar sağlamasını kendi hayatımda ve isteklerimde yaptığım üzere endişe etmediğim nasılsa olur dediğim veya sadece hayal ettiğim gerisini evrene allaha bıraktığım herşey oldu. Örnek vermek gerekirse hayatım boyunca hep bir işim olacağına inandım. Ve ne zaman çalıştığım yerde canım sıkılsa kendimi çaresiz hissetsem o gün telefonum çaldı ve yeni bir iş teklifi aldım sanki evren bu konuda kölem gibi gerçekten. Ne zaman öfflesem ne zaman iş değiştirmek istesem biraz korksam ama hiç endişe etmesem telefon çalar. Anlarım o andaki yeni bir iş teklifi alacağım.

Bir kaç konu daha var böyle hayatta hiç endişe etmediğim. Ve bir kaç konu daha var hayatta hep endişe ettiğim ve nitekim endişenin sonucu ters giden olmayan.

Gelelim bir hayalime üzerine hiç endişe kurmadığım konuya. Çocuğumun gideceği okul! Güray'la bile tanışmadan önce birgün bir çocuğum olursa kesinlikle Galatasaray lisesinde okumasını istemişimdir ve hep buna inandım. Çocuğum adı o kuradan çıkacak!. Sonra Güray'la tanıştık. Öğrendim ki o da bunu çok istermiş. Sonra ikimizde bunun hayalini kurduk.

Hatta bu haftasonu Taksim'de okulun önünden geçerken oğlumuza işte okulun oglum dedik :)

Bakalım endişesiz bu isteğim de gerçekleşecek mi bunu bilmek için çnümüzde bir 8 sene var :)

Endişesiz hayaller dilerim ;)