1.08.2010

Düğün Mekanı


Bu yazı can sıkıcı ve uzun olacak sevgili okur vaktin varsa canının sıkılmasını göze alıyorsan okumaya başlayabilirsin.
Yukarıda mekan düğümüz için karar verdiğimiz kaparo yatırdığımız kimi insanların hayalini kurduğu havuzbaşı bir mekan hem de İTÜ gibi oldukça saygı değer bir üniversitenin, vakfın mekanı. Ama gelin görün ki benim için hiç hoş olmayan hiç sevmediğim bir yer. Evet diyebilirsin ki neden orayı seçtiniz o zaman?

İnanın o günki duygumdan bugün emin değilim. İkimizde beğenmemiştik ama çaresizdik beni etkileyen Gürayın tek bir lafı oldu. Burası bizi yansıtır çünkü nezih bir yer. Garsonu kibar olur hizmeti kaliteli olur. Gittiğimiz bir çok yerde tabiri caiz ise amele garsonlarla ve hizmet kalitesinin düşüklüğü ile çok karşılaştık.

İtü'nün kaçmasını istemiyordum sanırım, evlenmek istediğim için sanki hiç mekan kalmamıştı. İşte bir hayat dersi, çaresiz bir haldeyken karar vermeyeceksin hayatını etkileyen bir kararın altına imzanı atıyor olabilirsin çünkü.
Cuma akşamı bu mekanda düğün izlemeye gittik ve ben bir kez daha yıkıldım bir kez daha o mekandan soğudum gördüklerim hizmet anlayışları benden çok çok uzaktı. Sevgilim öylesi iyi bir tutum gösterdi ki, sen nasıl mutlu olacaksan dedi. Değiştirelim mekanımızı artı 3,5'e bakmayalım dedi. Bunu demesi bile başka bir yerde düğünümüzü yapmış kadar etkiledi ve mutlu etti.

Peki ya ertesi gün yaşananlar. Ailem bu tutumumu saçma ve gereksiz buldu. Düğüne 6 hafta kala mekan değişikliğinin olmaması gerektiğini savundu. Tartışmaların boyutu hiç hoş olmayan bir yere taşındı.

Hiçbir zaman havuzbaşı düğün hayali kurmadım ben bu konuda ne hayal ettim onu bile bilmiyorum aslında. Ben sevdiğim adamla evlenmeyi ve mutlu olmayı hayal ettim sadece. Detayları o zamanlar hiç düşünmemişim sanırım. Detaylar mutsuz edebiliyor demiştim ama değil mi?

Tasniklenen birşey daha oldu. Mükemmelliyetçi olmak hayatta herşeyin kendi standartların dahilinde ne iyisi olmasını istemek insanı her zaman mutlu etmiyor.

Mutsuzluktan ölmüyorum şuan. Sevgiğim insanla evleneceğim yanımda bir hayli sevdiğim başka insanlar olacak ve o mutluluğun enerjisi etrafa saçılacak buu biliyorum ve biliyorum ki o mekanda düğün hayali kuran orada evlenebilemek için çok şeyden vazgeçebilecek insanlar var. Herşeyin bilincindeyim ama yine de evleneceğim günün kendimce her anlamda mükemmel olmasını istiyorum ve İTÜ bu mükemmelliğin bir parçası olabilecek bir yer gibi durmuyor.

6 hafta kaldı bakalım hep birlikte göreceğiz nerede ve nasıl olacak? Yıllar sonra gülecek miyim içim buruk mu hatırlayacağım hiçbir fikrim yok.

İnsanı mutsuz eden yine kendisi ve bakış açısıdır bunu öyle iyi biliyorum ki ve evet ben kendimi mutsuz ediyorum şu günlerde bakış açım doğru bir yönde değil odaklanmam gereken tek ama tek şey evleniyor olmam ve sevdiğim insan ve ailem ve diğer sevdiklerim. Elimde böyle bakmak bunu da biliyorum ama sanırım tercihmi gelin depresyonundan yana kullanıyorum.

Kadın olmak gerçekten kolay birşey değil ve biz kadınlar babilin asma katlarının her birine çıkarken öylesi zorluklarla karşılaşıyoruz ki ve bu zorlukların üzerinden öyle ya da böyle geliyoruz ki sonunda gözyaşlarımıza rağmen güçlü insanlar oluyoruz.

Yüksek sesle dua ederek bitirmek istiyorum; Allahım bana doğru şeylere odaklanmam için gerekli zihin açıklığını ver dünyevi üzüntülerden sıyır beni diyerek bitiriyorum

Hiç yorum yok: