Sevgili okur, son günlerdeki halim aynen böyle. Kendimi kocaman bir post-it bloku gibi hissediyorum. Her yerimdende yapılacak iş akıyor. Ev, iş ve düğün hazırlıkları aynı anda ilerliyor. Şikayetçi miyim değilim ama birşeylerin bittiğini görmek istiyorum.
Düğün hazırlıkları en çok kafamı meşgul eden kısmı bu konuda birazcık asık suratlıyım ama biliyorum o gün geldiğinde öylesi mutlu olacağım ki. O anları üşünüp o asık suratı anında gülümseyen surata çevirmeye çalışıyorum.
Bu arada Haftasonumun ne denli yorucu geçtiğini anlatamam. Güray bey ile Modoko'ya gittik ve bilin bakalım kaçıncı mağazada bizimki burası bana göre değil dedi girdiğimiz ilk sokak üçüncü mağazada Güray pes etti :) Haklıydı ama gezilmeliydi.
Karo için taaa Gebze'ye gidişimiz ise tam bir maceraydı. Adamcağıza kızamadık bile öyle saftı ki :) Ama sona baştan beri düşündüğümüz yeri tesadüfen bulduk ve ben bir kez daha içimden tekrarladım ilk bulduğun ilk içine sinen en iyisindir. Sevgilim çok hoş bir karo modeli çizdirdi artık evimde görürsünüz ;)
Kısa kısa... Arabama arkadan çarptılar ve kafama toka girdi. Çok yorulduğumuz için babamın hediyesini almayı unutarak döndük. Ve tüm bu koşturmacının içinde günlerdir en yakın arkadaşımın düğünü için elbise telaşına girdim ve yaklaşık 90 tane elbise giydikten sonra 1 tane bulabildim. Ikea'ya Pazar günü gitme gafletinde bulundum.
İşte böyle....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder