Değişim Rüzgarları

Kelimelerle anlatılamayacak tek duygu!

Bir ülke değişiyor; ve biliyoruz ki değişim sancılı bir süreç ama süreç tamamlandığında müsvet veya menfii hiçbir şey kaldığı yerden aynen devam etmiyor.

Benzer değişimleri biz de aile içinde yaşıyoruz; her birimizin yaşadığı ve ailemizi müsvet bir biçimde etkileyecek değişimlerin içersindeyiz.

Ailemizin en minik üyesi dünya için küçük ama kendi için büyük değişimler yaşadı; bu değişimlere bizden çok o hazırmış ki hepsinin altından kalkabildi. Biz ondan daha çok zorlandık onun yaşadığı bu değişimlere alışmaya çalışırken. En yeni değişikliğimiz tam 1 ay önce yazdığım acaba yeni bir dönememi giriyoruz yazım da bahsettiğim bezi bırakmış olmamız; biz yeni bir döneme girip girmediğinizi düşünürken Aren çoktan girmiş bile o gün bugndür donlu; ve fakat çoğu zaman çırılçıplak dolaşan bir çocuk :) Çişi de kakası da tuvalete ama çişini daha çok ağaç dibine yapmayı seviyor, kakasını da mümkünse oyunundan ödün vermeden bulunduğu yerde lazımlık olur, yer olur uygun neresi varsa oraya yapmayı seviyor, ama ortada arkadaş ve oyun yoksa tuvalete yapıyor, lakin kimseyi yanında istemiyor, kakasını yapıp bitti bitti diye her seslenişinde içimden sen ne zaman bu kadar büyüdün diyorum. 

Kocam hayatında yaşayabileceği en büyük değişimlerden birini yaşıyor, 10 yıldır çalıştığı şirketten yeni hedefleri doğrultusunda ayrıldı; gerek ayrılış biçimiyle gerekse ayrılırken duyduğu sözler nedeniyle kendisiyle bir kez daha gurur duydum. Eğer bir baba gerçekten çocuğunun ilk kahramanıysa Aren kendisine seçilebilecek en doğru kahramanı seçmiş; umarım babasının tüm erdemlerini sürdüren bir çocuk olur. 

Ben de tıpkı ailemin diğer üyeleri gibi kendimce değişimler yaşıyorum. Şu süreçte gördüğüm ve öğrendiğim en önemli şey; AİLE! İnsanın hayatındaki en değerli şey; hele ki bu aile dostlarla, sevdiklerimizle büyük bir aile halini aldıysa. Ailenin çekirdek kısmı en önemli en korunalası kısmı. O çekirdek kısım içersinde kendimi olabildiğine mutlu olabildiğine huzurlu hissediyorum. Her günüm şükran her günüm şükür dolu. 

Değişimlere beraber yelken açmak, ailece daha da güçlenmek bana kendimi öyle mutlu ve huzurlu hissettiriyor ki; her ne olursa olsun bize birşey olmaz diyebiliyorum, yeterki birlikte olalım, yeterki daima mücadele edecek gücü birbirimizden bulalım, sağlık ve sıhhatle kalalım.... 

Ailemin sahip olduğu bu birlik ve beraberlik duygusunu ülkemin bir kısmında görmek de beni çok mutlu ediyor; çünkü o birlik ve beraberlik duygusunun insana nasıl iyi geldiğini, nasıl umut olduğunu kendimden biliyorum. Dünya da birşeylerin değişmesini gerçekten istiyorsak, önce kendi gücümüzün farkına varmalıyız. "Bir benle mi" söylemi yerine evet bir ben demeliyiz; birlikten kuvvet doğar, bir elin nesi var iki elin sesi var gibi çok anlamlı Atasözlerimiz gerçekliğini istersek yaşatabiliriz. 

Biz ailece bu değişim sürecinde daha da kuvvetlendik ve birbirimize kenetlendik; hepimiz bambaşka değşiim süreçlerinden geçerken ve farklı karakterlere sahipken bunu başarabildik; çünkü biz birbirimizi çok seviyoruz ve birbirimize karşı hep iyi niyetle, esneklikle yaklaşıyor veya en azından bunu deniyoruz; aynı şeyi ülkemin de başarabileceğine inanıyorum!.... 

Dilerim değişim sürecinden geçen herkes ve güzel ülkem müsvet sonuçlarla süreci tamamlar...

 Bir şey değişir herşey değişir!