13.12.2011

İşin Aslı...



Sosyal mecralarda ve hayatın içinde 2 tip anne var. Şikayet edenler ve kabullenenler.  Şikayet eden anneler genellikle kabullenen annelerin veya çocuk sahibi olmamış kadınların hışmına uğruyor. (Çocuk sahibi olmamış kadınlara büyük konuşmayın derim. Annelerin ahı tutar derim) Ben kesinlikle şikayet edenler kategorisindeyim.

Peki işin aslı nedir? Gelin birlikte analiz edelim. Kabullenen annelerin şikayet eden annelerden tek farkı bakış açıları ve belki de karakterleridir. Herkes herşeyi paylaşmayı sevmez, zayıflıklarını beceriksizliklerini ortaya dökmeyi sevmez. Kabullenen annelerin de elbette sıkıntıları vardır aynı dertlerden muzdariplerdir uyku, yeme, vakitsizlik ve benzeri gibi ama dedim ya bakış açıları farklıdır basştan kabullenmişlerdir. Belki de kişilikleri böyledir kimbilir. Bir grup çok şanslı anne vardır ki onlar da kabullenen kategorisinde yerini alır. Bu şanslı annelerin çocukları çok güzel uyur çok güzel beslenir herşeye uyum gösterir. Anneninde hamile kalma sürecinden tut da doğuma kadar geçen tüm süreçleri kolaydır. Böylesi herkesin başına elbette. O anneler zaten ortada dönen muhabetlere anlam veremez o anne 2. 3. ve belki de ikiz doğurma hayallerine kapılmıştır. Akşam bebeğini yatağına koyar, bebek uyur annede keyfine bakar, kocasıyla isterse romantik isterse ayrı ayrı keyif çatar sonra kendi yatma vakti gelince yatar uyur gözünü bir açar ki sabah olmuş şöyle saat 7:00 falan bebeğinden hiç ses gelmiyor o da ne bebiş uyanmışta yatağında kendi kendine agu yapıyormuş. Ehhh bu anne vallahi bebekler gibi uyudum uyuduk der.

Gelelim içinde bulunduğum şikayet eden anneler kategorisine. İşin aslı sevgili okur şikayet eden anneler asla ve asla bebeklerinden çocuklarından şikayet etmemektedir. Şikayet ettikleri şey içinde bulundukları durumdur. Ve bu durumu bebeklerin çocuklarının yaratmadıklarının da farkındadılar.

Şikayet eden anneler:
  • Kendini sorgulama öz eleştiri yapma konusunda çok gelişmişlerdir.
  • Farkındalıkları oldukça yüksektir
  • Oldukça samimi ve açık sözlü insanlardır. Tabir-i caiz ise popoları açıkta yaşarlar. Kapalı kutu olmak nedir bilmezler
  • Dengesizdirler. Çocuğum uyumuyor diye ağlarken cik cik öterken sosyal mecralarda. Çocuğu uyuyunca ama ya hadi ya uyansın da sevelim demeye başlarlar.
  • Empatik insanlardır. Aynı durumdaki bir anneyi hemen tanır hemen kanıksar.
  • Empatik olunca yardımseverliği de tavan yapar. Sosyal ağın içinde bir de yardım ağı kurulur böylece.
  • Çocuklarını taparcasına severler. Öyle iki öpücük aldım ohh bugün de evladıma doydum demezler.
  • Mükemmeliyetçilerdir. İsterler ki herşey tam olsun. Öyle çocuğu yarım saat uyumuş, çeyrek elma yemiş kesmez bu anneleri. İsterler ki çocuğu tam uyusun tam beslensin.
Bu maddeler şikayet eden anne kategorisindeki kadınların ortak ve en önemli özellikleridir. 2. madde yüzünden de gerek aile içinde gerek sosyal mecralarda gerekse hayatın içinde başlarına gelmeyen kalmaz. Kendi kendilerini eleşirdikleri yetmezmiş gibi bir çok eleştiriye hatta ağır itamlara maruz kalırlar. Amaa amaa dedikçe daha da üstlerine gelinir. Çok çeker bu anneler çok.

Altını çizerek belirtmek istiyorum ki şikayet eden anne kategorisindeki hiçbir anne ÇOCUĞUNDAN ŞİKAYETÇİ DEĞİLDİR. ONUN ŞİKAYETİ KENDİNEDİR KENDİNE.

Nedense en çok şikayet eden anneler:
  • Çocuğundan ayrı vakit geçirmek istemez bir yandan off bir kendime vakit ayıramadım derken.
  • Çocuğu uyuduğunda hani neredeyse gidip kendisi uyandırır sırf uyurken özlediği için
  • 2. ve hatta 3. çocuğu düşünüyorlardır
  • Sürekli araştırma halindedir, çocuğu için herşeyin en iyisi nerdedir nasıldır bilmek ister

Şikayet eden annelerin  tek sorunu Mükemmeliyetçi olmalarıdır. Kendilerini sevmeleridir. Hayatın tadına varmışlardır onlar ve isterler ki hayat aynı tad da devam etsin. Bunun yollarını ararlar sadece.

Uzun lafın kısası bir anne şikayet ediyorsa derdi bebeği çocuğu değil KENDİSİDİR sevgili okur.

Ben şikayet eden anneleri çok seviyorum. Şikayet eden anneler birbirlerine bağlılar çözüm üretmek için elele veriyorlar. Yardım ellerini mutlaka birbirlerine uzatıyorlar. Kesinlikle kimseyi kınamıyorlar. O kabullenen anneleri de takdir etmeyi biliyorlar. Keşke kabullenen annelerde birazcık şikayet eden anneleri anlama gayretinde olsalar işte o zaman anneler birliği diye birşey olurdu. Anneler gruplara ayrılmak zorunda kalmazdı.

Bebeğimi doğurduğumdan bugüne tam 57 gündür şikayet etmeseydim bebeğimin bir çok sorununa çözüm bulamayacaktım. 

Arada siz de şikayet edin bakın görün bünyeye ne kadar iyi gelecek.

Tüten ben
Şikayetçi ;)

13 yorum:

bir güzel çift dedi ki...

Heyecanla ve daha çok korkuyla bekliyorum.ona kavuşma anını düşledikçe heyecanım tavan yapıyor ama sonrasını düşünmek bir sürü korkuyu ve karamsarlığı getiriyor peşinden...hayırlısı..son 6 haftaya girdik...bakaım ben ne tip bi anne olacağım :)

Ahu dedi ki...

Ha haaa ha bayildim yazina. Hakkaten ben sikayetciyim yahuuu. Ama mukemmeliyetci degilim sanirim. Uyumadimi uyumasin 1 saat sonra essekler gibi uyur. Yemedimi yemesin nasilsa acikicak :) diye birakiyorum kendi haline. Ama sikayet etmekte pek tatli be :P

http://www.ahuatesel.com/2011/11/my-first-givaway-yargc-necklace.html

tcingi dedi ki...

ben anne olmadan önce de söylenicinin önde gideniydim, şimdi tavan yapti durumum! defnesiz bi disari cikabilsem diye ugrasirim cikabilince "çocugu niye getirmedik nan, bak bu hafta sosyalleşemedi çocuk" diye kocamın başının etini yerim:)
bi de her zaman "acıkan yer, uykusu gelen uyur" diye bıt bıt ederim, bigun uydum mu? ehhhh:))
www.cangama.com

Tarkanın Annesi dedi ki...

El kaldırıyorum ben o şikayet edenlerdenim ama şikayet çoğu zamanda şunu düşünürüm herşeyimiz yerindemi sağlıklımıyız şükret Sibel şükret şikayet etme. Naparsın bende annemin kızyım işte..

Bap dedi ki...

Şikayet etmeye devam o zaman

sitare dedi ki...

empatik insan:)
benim hangi katagoride olduğumu demem lazım mı ki acep:)ayan beyan şikayetçi vıdı vdı anayım ben.hatta yarı zombi hatta drakula hatta uyurokur da diyebiliriz:)

my little world dedi ki...

Yıllardır blog okurum hayatımda beni bu kadar anlatan bir yazı görmedim..Evet o benim.186 gün oldu doğum yapalı.Mütemadiyen şikayet ediyorum çorba cıvık oldu,katı oldu,Melis az uyudu,çok uyudu,uyumadı,neden çok ağlıyor,ben çok mu paçozum,sütüm de sütüm..bir de benimkinin emme sorunu var.5.ayda emmeyi bıraktı.Şimdi sağıyorum,onun stresi..çeneme vurdu iyice..

my little world dedi ki...

Allahım tekrar okudum da hele o kapalı kutu meselesi!Ne kadar çok isterdim Allahım kapalı kutu olayım,esrarengiz olayım,dudaklarım müstehzi(?!) bir gülümsemeyle dolaşayım etrafta..neylersin ki kısmet değilmiş,Allah beni de böyle boşboğaz yaratmış:))

Güray dedi ki...

alla alla:) ne güzel işmiş bu yahu :) aslında bu konuyu çoklayabiliriz sevgilim ..mesela
* şikayetçi çalışanım..şikayetçi çalışanlar detaycıdır , titizdir , mükemmeliyetçidir o yüzden böyledir...:)
* şikayetçi sevgiliyim..mükemmeliyetçiyim çünkü..en ufak bir kusurda mızmızlanırım..ee haktır bu ! :)
* şikayetçi arkadaşım..çünkü mükemmel dostum , detaycıyım vs.vs.vs...
kısacası böyle birşey yok sevgili..aslında şikayet etmek istemiyorsun bunu biliyorum..sanki çocuğundan şikayet ediyormuşsun gibi pişman oluyorsun sonra..o yüzden bu yazıda hep bunu vurgulamışsın..çocuktan şikayet etmez şikayetçi anneler diyorsun sürekli..ben bu yazıyı koca bir itiraf ve kendine yapılan bir serzeniş gibi okudum..her ne olursa olsun içinde bulunduğumuz durum bizim seçtiğimiz durum..ŞİKAYET gibi bir kelimeyi hayatımızdan çıkarmaya çabalamak lazım..buna babalarda dahil , bende dahil ! ŞİKAYETE kılıf aramaktansa ;) yinemi eleştiren koca oldum ama napıyım mükemmeliyetçiyim :)))

jojo dedi ki...

Anne değilim, ama bloglarda şikayet (!) eden anneleri gördükçe rahatlıyorum. Çünkü ileride anne olduğumda bunları bunları yaşayabilirim, yaşadıklarım moralimi bozabilir, beni yetersiz hissettirebilir, şikayet (!) edebilirim, üzülebilirim, kızabilirim. Hepsi normal diyorum ve evet şikayet eden annelerin doğal olanı yaşadıklarını, mükemmelliyetçi olduğunu, çocuğu için en iyisini istediğini düşünüyorum :))

Adsız dedi ki...

Ah bu mükemmeliyetçilik yok mu? Nasıl isterdim geniş bir hatun olmayı anlatamam. Onların doğumları sorunsuz oluyor, sütleri de gürül gürül geliyor, işleri yolunda gidiyor vs... Maşaallah diyorum, gözüm yok da, ben de bir türlü beceremedim rahat olmayı.

New York Turca dedi ki...

Tutencim esin haric tum bayanlar ayni fikirde buna babalar boyle goruyor anneler daha farkli diyebilir miyiz acaba. Sanirim yorum yazanlarin cogu anne ben henuz anne olmadigim icin belki o yuzden tamda boyle dusunmuyorum. Sorunlarini yatsitmayan hersey normalmis bebegim muthismis gibi davranan bir anne olmayacagimi dusunuyorum ama ayni zamanda sikayetci bir anne de olmamayi umuyorum cunku genelde sikayetci bir insanim anneligim de bole olursa hic cekilmem sanirim. 3. Bir secenek varsa ben onu alayim mumkunse :)

Tombul Peri - Sıla dedi ki...

Tütennnn yazını bayıla bayıla okudum :) Benim hangi kategoride olduğumu söylemeye zaten gerek yok. Ama Güray'ın da yazısını okudum ve gülümsedim, bir yandan da o da haklı dedim. Sonra bir an Suat mı acaba bu diye düşünmekten de kendimi alıkoyamadım.
İkinizi de pek seviyorum kocaman öpüyorum