9.10.2011

Karar Vermek

En yanlış karar bile karar verememekten iyidir öyle değil mi? Insan kendi adına karar veriyorsa bence öyle. Ben şimdi oğlum için bir karar verme aşamasındayım ve kendimi inanılmaz huzursuz hissediyorum. Onun adına karar verecek olmak beni rahatsız ediyor ama sanırım anne&baba olmak böyle birşey öyle değil mi? Sorumluluğu dibine kadar hissetmek.

Oğlumun kendi kendine gelmeye niyeti yok gibi duruyormuş. Gebelik şekerim olduğu için de doktorum 40. haftayı geçirmemek istiyor ve suni sancı ile planlı normal doğumu öneriyor bana. Zaten yüreğimde kalbimde hep normal doğum oldu sezeryanı hiçbir zaman düşünmedim ta ki bebek risk altında olana kadar.

Her ne kadar normal doğum bile olacak olsa bu bebeğimin kendi kararı olmayacak dışarıdan bir müdahale olacak ve ben bu yüzden feci rahatsızım. Kendi haline bıraksam 2 hafta daha beklesem 42. haftayı kendi gelir mi nasıl gelir o süre içersinde gebelik şekerimden gerçekten etkilenir mi onu da bilemiyorum. İşte böyle oturmuş kukumav kuşları gibi düşünüp duruyorum. İç sesimi dinleyeyim diyorum lakin içeride bir orkestra var ve sesleri ayırt edemiyorum.

Doktoruma teslim olayım diyorum ona da gönlüm elvermiyor çünkü teslim olmam gerekenin oğlum olduğunu düşünüyorum bu noktada.

Bir de dün şunu düşündüm. Hayatım boyunca planlı programlı bir insan olmayı sevdim. Planların dışına çıkıldığında çok huysuz bir insan oldum hemen asabileştim. İş hayatında bu yönümü törpülemeye çalıştım ama o zaman bile planın dışında neler olabileceğini en ince ayrıntısına kadar düşündüm ve bir şekilde aklımda B C D planları yaptım. Keza BCD olmayıp E ile karşılaştığımda iş hayatımda da sakinliğimi çok koruyamadım. Hep en övülen tarafım planlı olmam öngürülerimin kuvetli olması oldu.

Acaba diyorum bu planlı olma takıntım bilinçaltımda hep olduğu için planlı doğuma kendi kendimi mi sürükledim ben. Çünkü evden hazırlıklı çıkacağım hastaneye gideceğim kendi adıma herşeyi planlayacağım sancının verileceği saat belli vb. ama her konuda planı seven ben aslında şuan bu planlı halden rahatsızım. Halbuki bu bir ameliyat olsaydı ya da başka birşey şuan inanılmaz huzurlu olurdum.

Bu konunun bir BCD planı da yok. Hiç birşey düşünemiyorum oğlum bundan nasıl etkilenir onu da bilemiyorum. Hala kendi gelsin diye dua ediyorum.

Bu bir başlangıç öyle değil mi? Hayatta daha evladım için ne çok şeye karar vermek zorunda kalacağım, kalacağız. Ve hep yaşayıp göreceğiz verdiğimiz kararlar doğru mu değil mi diye. Bir gün gelecek o evlat büyüyüp yanlış karar vermişsiniz diyecek biz yapmadık mı yaptık. O gün içimiz ezilecek eminim. Açıklamalar yapmak isteyeceğiz ama o gün için en doğru karardı oğlum diyeceğiz. Sen de baba olunca anlarsın diyeceğiz.
Başak bir gün iyi ki böyle karar vermişsiniz diyecek o gün bizden mutlusu olmayacak belki de kibirle kendimize pay biçeceğiz.

Velhasıl anne&baba olmak nasıl bir sorumluluktur şu son günlerimde daha iyi anlıyorum. Bir yanın hep suçlu bir yanın hep mutlu.

Oğlum seni çok istedik sen de geldin içime düştün. Şimdi biz seni kucağımıza almayı hayatımıza katmayı istiyoruz nasıl ki içime düştün öylece kollarıma kendi isteğinle düş bana sadece seni güzelce doğurmak sana içeriyi aratmamak düşsün. Seni çok seviyor ve özlüyorum hergün.


7 yorum:

Pembe Yastık dedi ki...

Seni öylesine iyi anlıyorum ki...bende oğlumu hep doğal doğumla doğurmayı istedim. 41 hafta bekledim..ıhhh bizimkinin gelmeye niyeti yok. 2 güne bir NST'ye girmekten yorulmuştum ve yıpranmaya başlamıştım artık. Tabi endişe hat safhada söylememe gerek yok sanırım. En sonunda doktorumuz 41.haftadan sonra beklemeyelim,zaten rahimde de hiç açılmada yok, daha fazla bebeği riske atamam dedi.

İşin garip tarafı kendimi hiç planlı sezeryana hazırlamayan ben 1 gün içinde karar verdim ve sezeryanla oğlumu dünyaya getirdim. Doktorumun ameliyat sırasında söylediğine göre oğluma 2 defa kordun dolanmış. O yüzden aşağı inememiş...

Annelik iç güdülerime güvenip doğru karar verdiğimi düşünüyorum. Emin ol daha bebeğin dünyaya gelmeden bu iç güdülere sahip oluyorsun. Sana tek tavsiyem iç güdülerini dinle...Doğru kararı vereceksin.

İnşallah bebeğini sağlıkla kucağına alırsın. Şimdiden hayırlı doğumlar diliyorum.

Sevgiler,

Sebi {pembe yastık}

Tuten dedi ki...

Sebi yorum icin cok tesekjur edetim paylasimin icin oglun adina en dogru karari vermissin iste ben de bunu istiyorum o ic sedi dogru duymayi
Sevgilerimle

bir güzel çift dedi ki...

içini rahat tut,en doğru kararı vereceksin zaten...hangi kararı verirsen ver miniğin için en doğrusu o olacak çünkü sen bir annesin...ve bizlere buradan prensinin güzel haberlerini vereceksin...dualarımdasın...

Deli Anne dedi ki...

Tüten'im canım Allah yardımcın/ınız olsun.. Dilerim en doğru kararı verirsin.. Doktoruna tastamam güven hissediyorsan diyeceğim ki düşündüm bu da biraz zor rastlanan bir durum.. Ben Selim'de normal diye gittim.. olmadı.. sezaryene girdim acil.. Kerim'de ise heryol sezaryene çıktı ama, amalar peşimi bırakmadı. Hasılı annelik bir garip hal.. bak geçince bile durulmuyorsun..

İnşalalah hakkınızdaki en hayırlı ve doğru kararı verirsin canım.. öperim..

Tuten dedi ki...

Aysenurcum cok tesekkurler
Deli annem cok tesekkur ederim artik en saglikli nasil olacaksa oyle olsun diyorum ve cok hikaye dinlefim boyle normal diye giden ve sezeryan olan benim gonlumde hep normal dogum var ama bakalim gonlume goresi olacak mi

lunawar dedi ki...

Cancağazım, hayırlısı olsun.. Ben inanıyorum, sen doğru karar vereceksin.. Bir de seni aramak istedim ama numaranı bir türlü bulamadım:( Telefonumu değiştirirken bazı bilgileri kaybettim sanıyorum..

Adsız dedi ki...

canım ben sana telimi mesaj atarım çok teşekkür ederim. Öperim